Δύο άνδρες από την Ολλανδία ήρθαν για διακοπές στη Μύκονο. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τα είχαν σχεδιάσει…
Το Felina είναι ένα πολυτελές γιοτ 100 ποδών με σημαία Μάλτας. Το βλέπουμε από μακριά κατάφωτο, σαν τούρτα γενεθλίων, τρία μίλια έξω από το λιμάνι της Μυκόνου. Πλησιάζοντας παρατηρούμε ότι και τα δύο καταστρώματα είναι γεμάτα από ανθρώπους που χορεύουν. Τα θηριώδη ηχεία παράγουν ένα ωστικό κύμα έκστασης αν και ο ήχος που βγαίνει από αυτά θυμίζει πλυντήριο στη διαδικασία της στυψίματος. Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά, εστιάζουμε στον Έντι. Ολλανδός, 36 ετών. Διευθύνει την οικογενειακή επιχείρηση, μία αλυσίδα fast food στην ευρύτερη περιοχή του Ρότερνταμ. Είναι ψηλός, ξανθός, γυμνασμένος, ωραίος άνδρας. Ήρθε στη Μύκονο για διακοπές με τον σύντροφό του. Όμως εμείς, άγνωστο γιατί, τον βλέπουμε μόνο του, να ακουμπάει στην κουπαστή, στο πρυμναίο τμήμα του πρώτου καταστρώματος. Γέρνει προς τη θάλασσα και με ένα εμετικό σπασμό στέλνει στο νερό ένα μικρό χείμαρρο από Dom Pernion που κουβαλάει υπολείμματα από ταρτάρ τόνου (με λίγο αβοκάντο), γαρίδες, αστακό, αχινοσαλάτα και κάτι από το καλύτερο MDMA που μπορείς να βρεις σήμερα στην Ευρώπη. Αν οι ζαργάνες που κολυμπούν γύρω από το Felina δεν έχουν θέμα με τα στομαχικά υγρά του Έντι, θα κάνουν και αυτές πάρτι.
Ο Εντι και ο καλός του ήρθαν στη Μύκονο πριν από μία εβδομάδα. Εμβολιασμένοι. Με τα χαρτιά τους, τα πιστοποιητικά τους, τα πάντα. Τόσο εντάξει που αν δεν πήγαιναν Μύκονο μπορούσε να τους φιλοξενήσει ο Χαρδαλιάς στο Βύρωνα, να τους δώσει και προσκλήσεις για τη συναυλία της Μελίνας Κανά και της Λιζέτας Καλημέρη στο Θέατρο Βράχων, να κάνουν κέφι. Με μπάτζετ σαράντα χιλιάρικα για δέκα μέρες, οι δύο άνδρες ήρθαν στη χώρα του Διονύσου για να περάσουν καλά. Δωμάτιο με δική του πισίνα -αξιοπρεπής, όχι σαν τις μπανιέρες της Σαντορίνης. Πρωινό με βιολογικά προϊόντα. Απογευματινή γιόγκα σε γκρουπ των πέντε, αρκεί να μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους. Μασάζ με μάσκα προσώπου. Με ελαφρά γεύματα, κυρίως σαλάτα με θαλασσινά. Και μία εκδρομή στη Δήλο, εκεί που γεννήθηκε ο ακτινοβόλος Απόλλωνας -ο Εντι ήθελε να επισκεφθεί τη Δήλο από τότε που είδε τον Απόλλωνα στη «Μήδεια (2)» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, στο Holland Festival.
Τι θέλει ο τουρίστας της Μυκόνου; Να περάσει καλά. Πολύ καλά. Να γεμίσει τα μάτια με ωραία κορμιά. Το λαρύγγι με ακριβή σαμπάνια. Τα αφτιά με δυνατή μουσική. Τα ρουθούνια με κάτι εκλεκτό -μια φορά τον χρόνο το ρίχνει έξω, μην τον ποτίσουν στόκο και τον τσιμπήσει η Αστυνομία, όπως τους άλλους στη Θεσσαλονίκη. Και πληρώνει πολλά για αυτό. Ο Εντι μετρούσε τις μέρες από τον Μάιο, απ’ όταν έκανε την κράτηση. Είχε μάλιστα εγκαταστήσει και ειδικό ρολόι στην οθόνη του υπολογιστή, να κάνει αντίστροφη μέτρηση ώστε να αισθάνεται ότι κάθε δευτερόλεπτο πλησιάζει όλο και περισσότερο προς τη Μύκονο. Το πρώτο βράδυ βγήκαν ήσυχα για φαγητό. Μοιράστηκαν μία σαλάτα με αρμύρα και γαρίδες και ένα κοντοσούβλι με φιλεταρισμένα λαβράκια και μπαρμπούνια. Και από ένα ποτήρι κρασί. Στα 280 ευρώ, ποσό που βρήκαν λογικό. Το δεύτερο βράδυ τριγύρισαν στα σοκάκια και ήπιαν κάτι στο πόδι. Έκαναν warming up, αργό ζέσταμα, για τα πάρτι του Σαββατοκύριακου. Το τρίτο βράδυ ο ρεσεψιονίστ τους εξήγησε ποιος είναι ο Νίκος Χαρδαλιάς.
Καθήμενοι στον εξωτερικό χώρο γνωστού μπαρ. Χωρίς μουσική. Σαν να περιμένεις στον οδοντίατρο, αλλά με ένα ποτό στο χέρι. Και οι δύο κοιτάζουν πότε το κινητό τους και πότε ο ένας τον άλλον. Καταλαβαίνουν ότι κατάντησαν η ντροπή του instagram. No party. Έχουν πληρώσει ένα σκασμό λεφτά, πήγαν στη Μύκονο και το μόνο που μπορούν να ανεβάσουν είναι καρτ ποστάλ. Και απορούν. Γιατί να μη γίνονται πάρτι μόνο για εμβολιασμένους; Και τελικά τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τους εμβολιασμένους από τους ανεμβολίαστους; Ναι, με όρους Μυκόνου, ο ανεμβολίαστος είναι για ΜΕΘ και ο εμβολιασμένος για meth. Μόνο που και αυτό έπαψε να ισχύει εκείνο το βράδυ. Όλοι τους μπήκαν κάτω από την ίδια μοίρα. Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα ο σερβιτόρος έφερε τον λογαριασμό. Δέκα λεπτά αργότερα ο Εντι και ο σύντροφος του μάλωσαν, δεν έχει σημασία γιατί. Ο Εντι τράβηξε μόνος προς το παλιό λιμάνι. Ακόμα και τώρα, αν τον ρωτήσεις, δεν θυμάται πώς βρέθηκε να παρτάρει στο κατάστρωμα του Felina με άλλους 200. Βέβαια τώρα δεν είναι και σε κατάσταση να του πιάσεις κουβέντα. Μόλις έκανε εμετό, ζαλίζεται και το μόνο που θέλει είναι μία κρύα νύχτα στο σπιτάκι του, στον καναπέ του, με τον αγαπημένο του, να του βάζει μία φλούδα λεμόνι στη γλώσσα. Σκέφτηκε την εικόνα και ξέρασε ξανά.
