Ο Ηλίας Κασιδιάρης έχει δίκαιο: θεσμικά η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία σχέση με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, κοινώς δεν υπάρχει κάποιος που σηκώνει το τηλέφωνο και λύνει τα ντόμπερμαν. Ναι, δεν έχει δώσει εντολή. Έχει δώσει το κίνητρο και την αίσθηση της κάλυψης. Έχει γεννήσει το συναίσθημα και εν τέλει έχει «νομιμοποιήσει» την πράξη. Ακόμα και αν η δολοφονία του Φύσσα αποδειχθεί ότι δεν έχει πολιτικό κίνητρο, καθημερινά υπάρχουν εκατοντάδες πράξεις βίας που το μεταφέρουν, το σηκώνουν σαν πανό, το γράφουν με μαύρα γράμματα στον τοίχο.
Έξω υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι έτοιμοι να σε πιάσουν από τον λαιμό για λόγους που ακόμα και οι ίδιοι αδυνατούν να κατανοήσουν. Για πολλούς από αυτούς η ιδεολογική διαφορά είναι η αφορμή. Η Χρυσή Αυγή τους χορηγεί την αίσθηση που παρέχει η συμμορία προς τα μέλη της. Δεν χρειάζεται να τους πει κάτι. Το αισθάνονται, το βλέπουν ανάμεσα στις γραμμές των μαυροφορεμένων που παρελαύνουν φασιστικά.
Και εδώ βρίσκεται η ευθύνη των αντανακλαστικών που υστερούν. Όσο η Χρυσή Αυγή δρα ως νόμιμη, θεσμική οργάνωση, τόσο αυτοί οι τύποι στους δρόμους θα αισθάνονται ως επίσημα όργανα σε αποστολή. Η επίθεση θα θεωρείται καθήκον και η βία νόμιμη άμυνα. Και επειδή κάποιοι θα τους απαντούν, ο κύκλος θα βάφεται κόκκινος.