Η φωτογραφία του πρύτανη προκαλεί σοκ. Και δημιουργεί συνειρμούς που παραπέμπουν σε όσα συμβαίνουν στη Γαλλία. Εκεί ο Μακρόν υπερασπίζεται τον τρόπο ζωής. Εδώ οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη. Οι τύποι που στέκονται πίσω από τον πρύτανη περιγράφονται ως φασίστες, ως ο ιδανικός συγκάτοικος του χρυσαυγίτη στο κελί. Μόνο να προσέξουμε μην θιχτεί κάποιος από τη θεωρία των δύο άκρων.
Ωστόσο η επένδυση της συζήτησης με πολιτικό χρώμα είναι μάλλον λάθος. Ναι, βέβαια, οι υπεύθυνοι για την αγριότητα ανήκουν σε έναν ακραίο πολιτικό χώρο. Όμως στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τσογλάνια του κοινού ποινικού δικαίου. Αν δεν έκαναν αγώνα κατά του «εξευρωπαϊσμού των Πανεπιστημίων», θα ήταν σκαρφαλωμένοι στα κάγκελα κανενός γηπέδου. Απλώς έτυχε να τους εμπνέουν οι «κοινωνικοί αγώνες» και όχι η καθαρότητα της φυλής. Δεν έγιναν καθάρματα λόγω ιδεολογίας. Απλώς έψαξαν και βρήκαν ιδεολογικό πλαίσιο που είναι φιλικό προς τα καθάρματα. Αυτοί οι τύποι θα ήταν βίαιοι είτε στα Εξάρχεια, είτε στη Θύρα του γηπέδου. Δεν είναι ιδεοληπτικοί της Επανάστασης. Είναι κοινοί χουλιγκάνοι.
Το πρόβλημα είναι ότι ένα κομμάτι της Αριστεράς έχει κάπου εγκλωβιστεί, κάπου σκάλωσε ένα πόδι και δεν μπορεί να πάρει εύκολα τις αποστάσεις του. Κάποιοι νομίζουν ότι έχουν ιδεολογική συγγένεια, άλλα σκέφτονται ότι και οι γονείς των «παιδιών» ψηφίζουν, ενδεχομένως μπορεί να τσιμπήσουν και καμιά αδέσποτη ψήφο, αν τα θυμωμένα αγόρια ξυπνήσουν νωρίς και πάνε στην κάλπη. Και κάπως έτσι, αν τα παιδιά παρεκτραπούν, ενδέχεται να τα στείλουμε στο σπίτι με ταξί. Από την άλλη η Δεξιά στέκεται περισσότερο στην ιδεολογική χροιά των πράξεων, γεννώντας υπερασπιστικά αντανακλαστικά στην άλλη πλευρά.
Η αλήθεια είναι απλή. «Αναρχική Ομάδα Ελευθεριακής Ανάβασης». Από τον τίτλο και μόνο αντιλαμβάνεσαι με τι έχεις να κάνεις. Με πιτσιρικάδες που εκτονώνουν χουλιγκανίστικα ένστικτα πίσω από ιδεολογικό παραβάν. Η μόνη τους διαφορά με τους χρυσαυγίτες είναι ότι αυτοί ξέρουν καλύτερη ορθογραφία.
Όταν, λοιπόν, έχεις μπροστά σου χούλιγκαν, δεν χρειάζεσαι πολιτικά εγχειρίδια και κήρυγμα για την αντίδραση της Δημοκρατίας απέναντι σε αυτούς που θέλουν να την υπονομεύσουν. Χρειάζεσαι κοινή λογική και ποινικό κώδικα, όχι πολιτική κουβέντα. Διότι σιγά μην υπονομεύει τη Δημοκρατία η Αναρχική Ομάδα Ελευθεριακής Ανάβασης. Το πολύ να την προκαλέσει κάπως.
Το θέμα με την κοινή αλητεία που μεταμφιέζεται σε κοινωνικό ακτιβισμό θα τελειώσει όταν αφαιρεθεί το κέλυφος της πολιτικής δράσης. Όταν η Αριστερά (ένα κομμάτι της, δηλαδή) σταματήσει να τους καλύπτει και όταν η Δεξιά πάψει να υπερτονίζει τα ιδεολογικά. Μιλάμε για δέκα αλήτες, τίποτα περισσότερο.
