Ο Τραμπ μιλάει στη Νεβάδα. Και τους λέει για το νερό -στη Νεβάδα έχουν περιορισμούς στην κατανάλωση. «Σας επιτρέπουν να καταναλώνετε 45 γαλόνια τη μέρα. Και την ίδια στιγμή σας ζητούν να πλένετε συνέχεια τα χέρια σας. Αλλά το νερό δεν φτάνει. Θα πρέπει να επιλέξετε αν θα κάνετε ντους ή θα πλένετε τα χέρια σας. Βάζουν συνέχεια περιορισμούς στην κατανάλωση νερού. Ακόμα και τα πλυντήρια πιάτων δεν δουλεύουν καλά, αν και έχουμε φανταστικούς κατασκευαστές. Έρχονται οι γυναίκες και μου λένε ότι τα πιάτα τους δεν πλένονται όπως θα ήθελαν οι ίδιες. Μην ακούτε αυτά που λένε για μένα και τις γυναίκες. Με αγαπούν…»
Μετά τους είπε τι θα πάθουν έτσι και εκλεγεί ο Μπάιντεν. «Θα αφήσει τις ζωές σας στα χέρια των επιστημόνων. Το λέει και ο ίδιος. Θα ακούει πάντα την επιστήμη».
Ένα από τα πολλά λάθη που κάνουμε με τον Τραμπ είναι ότι προσεγγίζουμε το φαινόμενο με πολιτικούς όρους. Κακώς. Ο Τραμπ προσεγγίζεται μόνο με τηλεοπτικούς όρους. Αν μεταφέρεις τον Μίκι Μάους στον πραγματικό κόσμο, θα τον λιώσουν στο πεζοδρόμιο. Αν όμως μετατρέψεις τον πραγματικό κόσμο σε Μίκι Σίτι, θα γίνει το αφεντικό της πόλης. Ο Τραμπ κατάλαβε ότι η μισή Αμερική ανήκει στον κόσμο των κινουμένων σχεδίων. Και συμπεριφέρεται όπως τα καρτούν. Μιλάει για πλυντήρια πιάτων. Ο Μπάιντεν ας μιλήσει για την επιστήμη. Ο Τραμπ είναι η γλώσσα που βγάζει ο redneck στο κατεστημένο. Εκφράζεται όπως αυτός, σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο ή, τέλος πάντων, παριστάνει ότι το μυαλό του εκπέμπει στην ίδια συχνότητα.
Ακόμα και αν χάσει τις εκλογές της μεθεπόμενης Τρίτης, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ο Τραμπ έχει χαρτογραφήσει έναν καινούργιο κόσμο πολιτικής επικοινωνίας. Πλεονασμός. Η πολιτική δεν χρειάζεται. Αρκεί η επικοινωνία. Δεν χρειάζεται να προτείνεις τίποτα άλλο πέρα από φθόνο. Τώρα μας φαίνεται απίθανο, αλλά στο μέλλον η πολιτική θα προσαρμοστεί στο μέτρο που συστήνει ο Τραμπ. Καρικατούρες που τζογάρουν στο συναίσθημα και ιππεύουν τα ταπεινότερα των ενστίκτων, θα ζητούν και θα κερδίσουν την εξουσία. Ευχηθείτε να είναι καλοί οι αλγόριθμοι που θα κάνουν τη βαριά δουλειά της διακυβέρνησης. Οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο ακατάλληλοι.
