Ο Αστέρας Τρίπολης ήταν καλύτερος του ΠΑΟΚ και στα δύο παιχνίδια και δικαίως πήρε την πρόκριση για τον τελικό του κυπέλλου. Η αγωνιστική αστάθεια που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός, του χορηγεί το δικαίωμα στην ελπίδα. Αντιθέτως, ο ΠΑΟΚ του Δώνη δεν έχει καμία ελπίδα, ούτε δικαίωμα στην επιείκεια.
Η ομάδα εμφανίστηκε τραγική στους ημιτελικούς ενώ:
- Έχει πλήρη κάλυψη της διοίκησης, οι παίκτες είναι πληρωμένοι και το λογιστήριο λειτουργεί άψογα.
- Ο κόσμος έχει επενδύσει ιστορικές προσδοκίες σε αυτό το κύπελλο μετά τη δεκαετή ανομβρία.
- Ακόμα και η γκρίνια για τον Γκαρσία ξεπεράστηκε μπροστά στο στόχο του κυπέλλου.
Και όμως, παίκτες και προπονητής αποδείχθηκαν μικροί και ανάξιοι των προσδοκιών μας. Και εντάξει, μπορεί να μην είναι ρεαλιστικό το αίτημα να τους πετάξει όλους έξω από την ομάδα. Ο Δώνης, όμως, δεν μπορεί να μείνει περισσότερο, δεδομένης και της ρήξης με μερίδα των οργανωμένων. Κρίμα, γιατί στο πρόσωπο του πολλοί έβλεπαν την ευκαιρία να τελειώσουμε μια και καλή μαζί τους. Τώρα, όμως, κάποιος πρέπει να πληρώσει το μάρμαρο που σκέπασε τις ελπίδες για έναν τίτλο. Και καλή τύχη όπου και αν πας.
Υ.Γ Προ ημερών βρέθηκα με δύο πολύ γνωστούς αθλητικογράφους και έναν πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή που εκτιμώ για τις γνώσεις του. Τον ρώτησα ποιον προπονητή θα έπαιρνε στον ΠΑΟΚ. Μου είπε ότι θα κρατούσε τον Δώνη. Γέλασα. Μετά μας έδωσε 15 λεπτά για να βρούμε εμείς έναν προπονητή-δεν μιλάμε βέβαια για Μουρίνιο. Πρότεινα τον Σάντος, αλλά μου τον αποδόμησε με επιχειρήματα που δεν είναι της ώρας. Και μου άφησε ένα όνομα: Γκαρίδο, που είχε ακουστεί για ΑΕΚ και ΠΑΟ. Όπως και να έχει, πρέπει να είναι Ισπανός.
