Φυσικά και δεν θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα. Ούτε καν σε μία μικρή πόλη, πόσο μάλλον στην Αθήνα. Στη Βοστώνη η αστυνομία ουσιαστικά «έκλεισε» την πόλη και τα προάστια για ώρες. Τράβηξε τον πληθυσμό στα σπίτια του και διέκοψε την κυκλοφορία των μέσων μαζικής μεταφοράς. Εκ των πραγμάτων ο Τσετσένος ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που έμεινε μέσα στο κόσκινο, ασχέτως αν στο τέλος τον εντόπισαν κατά τύχη.
Στην Ελλάδα θα ήταν, όντως, αλλιώς. Ουδείς θα τολμούσε να αποφασίσει απαγόρευση κυκλοφορίας. Πάμε καλά; «Διότι ακόμα πιο επικίνδυνη και από τον ίδιο τον δράστη είναι η κατάργηση της στοιχειώδους ελευθερίας. Απαγορεύοντας την κυκλοφορία, η Πολιτεία προκαλεί αυτό που ήθελαν οι βομβιστές: τον τρόμο». Εννοείται ότι κόμματα και οργανώσεις θα καλούσαν σε συγκεντρώσεις στο κέντρο της πόλης «για να στερήσουμε από τους μηχανισμούς καταστολής την ευκαιρία φυλάκισης της κοινωνίας πίσω από τις μπάρες του αυταρχισμού». Και αν το Πολυτεχνείο είναι το αντίστοιχο του ΜΙΤ, μπορείτε να φανταστείτε τι θα είχε συμβεί εκεί μέσα.
Θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα. Και εμείς στο protagon θα σφαζόμασταν, πάλι, μεταξύ μας: «πριν καταδικάσουμε το παιδί, ας δούμε τι ήταν αυτό που όπλισε το χέρι του. Μήπως είμασταν όλοι εμείς;». Θα δημοσιεύαμε γράμμα στη μάνα του Τσετσένου, άλλος θα ζητούσε να τον κρεμάσουν και ένας τρίτος θα τα έχωνε στον Δένδια. Αποκλείεται, όμως, να συζητούσαμε αυτό που απασχολεί αρκετούς στις ΗΠΑ: ο Τσετσένος συνελήφθη χωρίς να του απευθύνουν την «προειδοποίηση Μιράντα», κοινώς το «έχεις δικαίωμα να παραμείνει σιωπηρός». Οι αρχές, λέει, έχουν δικαίωμα να το κάνουν, αν κρίνουν ότι δεν έχει εκλείψει ο κίνδυνος πράξεων που συνδέονται με τον ύποπτο ή συνεργούς του. Αυτό, εδώ, θα ήταν στα ψιλά γράμματα, πίσω από τεράστιους τίτλους.
Πιο σοβαρά τώρα: αυτό που έγινε στη Βοστώνη δεν έχει συμβεί ούτε στο «24» – άλλωστε ο Τζακ Μπάουερ δεν χρειάζεται καν αστυνομική συνδρομή, κάνει τη δουλειά μόνος, παρέα με δορυφόρους. Στη Βοστώνη εκμεταλλεύτηκαν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ανθρώπινους και τεχνολογικούς πόρους. Οι άνθρωποι είδαν χιλιάδες φωτογραφίες και βίντεο μέχρι να καταλήξουν στα δύο αδέρφια από την Τσετσενία. Αλλά κυρίως αξιοποίησαν τη συμφωνία της κοινωνίας επάνω σε στοιχειώδεις παραδοχές για την ασφάλεια και τη συνεργασία του πολίτη με τις αρχές. Τα αυτονόητα. Αλλά και εξόχως ύποπτα. Δεν απαγορεύεις κυκλοφορία παραμονές της 46ης επετείου από το πραξικόπημα στην Ελλάδα, ειδικά όταν ελέγχεσαι ιστορικά ως υποκινητής του.
