Ποτέ μου δεν θα τολμούσα να διαφωνήσω με τον Γιώργο Παπαδάκη, ειδικά δημοσίως. Θα ήθελα στη ζούγκλα των media να έχω φίλο τον Τράγκα. Γι΄ αυτό και τεντώνω τον λαιμό και ακούω τις εκπομπές τους με προσήλωση. Ο λαός μιλάει κάθε τέσσερα χρόνια και κάθε πρωί μέχρι τις 10.00. Μερικές φορές ακούω και Αυτιά. Τις προάλλες έλεγε ότι όσα δεν προβλέπει το Σύνταγμα τα ρυθμίζει το αισθητήριο του λαού. Το βρίσκω υπέροχο. Αυτό που ψάχναμε και δεν μπορούσαμε να βρούμε. Από τότε που έσκασε το θέμα του Παπακωνσταντίνου τα πράγματα μου φαίνονται απλούστερα και πιο καθαρά. Γιατί δεν ήταν ένα σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε. Ήταν η αλήθεια που έλαμψε, λες και έχουμε συνεργεία που ρίχνουν άπλετο φως παντού. Η αφήγηση που μας αρέσει να ακούμε.
Συνοπτικά, η ιστορία των τελευταίων χρόνων συνοψίζεται πλέον στα εξής: «ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου εκτελούσαν σχέδιο προκειμένου να βάλουν τη χώρα στο μνημόνιο και να την παραδώσουν στους δανειστές, υποδουλώνοντας τον περήφανο λαό στα συμφέροντα των ξένων τραπεζιτών.» Μπορεί να το λέω σχετικά ήπια, αλλά κάπως έτσι έχει. Και τώρα γίνεται εθνικό μας αξίωμα. Δεν βλέπετε τι συμβαίνει; Από τη στιγμή που γνωρίσαμε τις ξαδέρφες του Παπακωνσταντίνου, ο Βενιζέλος είναι έτοιμος να τραγουδήσει αντάρτικα αγκαλιά με τον Καμμένο. Ο Σαμαράς βολεύεται και ο Κουβέλης θυμίζει σύζυγο που ανέχεται το κέρατο περιμένοντας να μεγαλώσουν τα παιδιά.
Δεν μου αρέσει καθόλου. Διότι πάμε να φυτέψουμε ακόμα ένα ψέμα στο εθνικό μας παραμύθι, μοντάροντας την ιστορία καταλλήλως. Εφιάλτης, Κερκόπορτα, ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου. Μία χώρα που βγήκε από την ανεμελιά της επειδή κάποιοι εκτέλεσαν συμβόλαιο. Αυτό που σκοπίμως παραλείπεται είναι το βασικό κομμάτι της εικόνας: οι αγορές σταμάτησαν να μας δανείζουν με αποτέλεσμα να συρθούμε στο μνημόνιο, όπως άλλωστε Κύπριοι και Πορτογάλοι. Να ελεγχθούν οι ΓΑΠ και ΠΑΠ; Φυσικά. Όχι όμως για την προσφυγή. Αυτή θα την έκανε και ο Καμμένος, όπως την υπέγραψε και ο Χριστόφιας. Να ελεγχθούν για τους όρους που υπέγραψαν, για τη διαπραγματευτική τους ανεπάρκεια. Γιατί το πρόβλημα μας δεν αρχίζει από την προσφυγή. Ξεκινάει τη μέρα που έκλεισαν οι αγορές.
Όμως δεν θα γίνει έτσι. Ένα ολόκληρο σύστημα θα πάει να ξεπλύνει τα λάθη και τις αμαρτίες του πάνω στον Παπακωνσταντίνου ποινικά και στον Παπανδρέου πολιτικά. Δεν θα είναι άδικο, αλλά δεν θα είναι και απολύτως αληθές. Είναι σαν να σου φταίνε τα νύχια και όχι τα δάχτυλα.
