Ζήτησα από έναν άνθρωπο, που γνωρίζει τα Οικονομικά όσο λίγοι στη χώρα, τις εκτιμήσεις του για την πορεία των παγκόσμιων αγορών. «Μα, δεν βλέπεις ότι έχουν φουσκώσει; Οι κεφαλαιοποιήσεις των εταιρειών είναι φουσκωμένες, όπως και οι αξίες των ακινήτων ή οι τιμές στο σούπερ μάρκετ. Ζούμε μέσα σε μία τεράστια φούσκα». Δεν έχει άδικο. Ολα

Αν δεν πάρεις στο κυνήγι Ισραηλινούς τουρίστες, τότε στηρίζεις τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Γάζα ή, τέλος πάντων, δεν ιδρώνει το αφτί σου για το δράμα. Α, και εκτός των άλλων είσαι και φασίστας. Σωστά; Βέβαια παλαιότερα κανένας δεν κυνήγησε Αμερικανούς (ως «φονιάδες των λαών»), ούτε Σέρβους για τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Επίσης κανένας

Eίναι 05:50 το πρωί. Θερμοκρασία 25 βαθμών και η μέρα έχει στην άκρη άλλους 15 για να φορτώσει στο θερμόμετρο. Και βγαίνω για να υπηρετήσω τον καταναγκασμό των 10.000 βημάτων. Γιατί δεν είναι να παίζεις με αυτά τα πράγματα. Κάποια στιγμή, μέσα στη μέρα, το κινητό θα μου θυμίσει ότι χρειάζομαι άλλες 300 θερμίδες για

Severance, δηλαδή διαχωρισμός. Και τίτλος της σειράς που συγκέντρωσε 27 υποψηφιότητες για Emmy. Η κεντρική ιδέα του σεναρίου είναι απλή και, συνάμα, παρανοϊκή. Κάθε πρωί πηγαίνετε στη δουλειά σας. Οταν μπαίνετε στο ασανσέρ, η μνήμη του εξωτερικού σας εαυτού διαγράφεται. Εχετε υποβληθεί σε εκούσιο διαχωρισμό, μέσω μίας μικρής επέμβασης στον εγκέφαλο. Στο χώρο της δουλειάς