Οι ηχολήπτες του Best κατέρχονται, δικαίως, από Δευτέρα σε πενθήμερη απεργία διεκδικώντας τα δεδουλευμένα που μας οφείλει η ιδιοκτησία-τέσσερις μισθοί. Και με δεδομένη την εξέλιξη του ομίλου Λυμπέρη, που ελέγχει εταιρικά τον Best, είναι αμφίβολο με ποιο καθεστώς θα συνεχίσει να λειτουργεί ο σταθμός. Θυμίζω ότι οι σταθμοί δεν κλείνουν γιατί τότε ο επιχειρηματίας θα πρέπει να επιστρέψει την άδεια στο κράτος.
Ωστόσο η εταιρία στην οποία ανήκει ο Best (και ο VFM) είναι επιβαρυμένη με χρέη που καθιστούν δυσχερή τη θέση της. Μένει να μας πει ο επιχειρηματίας τι σκοπεύει να κάνει-αν ξέρει και έχει αποφασίσει και ο ίδιος. Στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, όπου βρίσκομαι τώρα, μας είπαν ότι η πτήση θα έχει καθυστέρηση. Συνεπώς δεν ξέρω αν θα προλάβω να είμαι αύριο, έστω για λίγο στο μικρόφωνο. Ελπίζω ο Best να σωθεί με τη σημερινή του μορφή, να μην καταλήξει μία συχνότητα με απρόσωπη μουσική. Και δεν το λέω μόνο επειδή εργάζομαι εκεί. Ο Best κατά τη γνώμη μου είναι πολιτιστικό αγαθό, είναι τάση και μέσο έκφρασης για ένα κομμάτι της κοινωνίας που βλέπει και ακούει αλλιώς. Και έτσι σκέφτομαι ότι αν πεθάνει ο Best, αυτό το κομμάτι της κοινωνίας ίσως γεννήσει κάτι άλλο.
