Οι επιτελείς στο Μαξίμου εκτιμούσαν ότι ο Κουφοντίνας ήταν πλέον πρόβλημα του Τσίπρα. Ωστόσο ο Μητσοτάκης αποφάσισε να μην επιτρέψει το όνομα του τρομοκράτη να λερώσει τοίχους και να γίνει σύνθημα σε νεανικά χείλη. Και έδωσε εντολή να ικανοποιηθεί το αίτημά του
Το ρεπορτάζ περιγράφει ένα δύσκολο απόγευμα για την Αριστοτελία Πελώνη. Δεν ήθελε, όπως λέγεται, να διαβάσει την ανακοίνωση on camera. Θα προτιμούσε να μοιράσει μία γραπτή δήλωση και μετά να περιμένει τα τηλεφωνήματα, λες και ήταν η ονομαστική της εορτή. Όμως από το Μαξίμου έκριναν ότι καλό θα ήταν να σταθεί η ίδια μπροστά στο φακό, αυτά τα πράγματα δεν λέγονται απρόσωπα. Άλλωστε τι είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Το ηχοσύστημα που μεταδίδει ένα τραγούδι το οποίο έχει επιλέξει κάποιος άλλος. Μπορεί να λειτουργήσει ως εκουαλάιζερ, να ρυθμίσει τα μπάσα και τα πρίμα, να το κάνει ελκυστικό στο αφτί. Αλλά το τραγούδι παραμένει ίδιο. Και κάπως έτσι, η κυβερνητική εκπρόσωπος εμφανίστηκε την ώρα των δελτίων ειδήσεων και ανακοίνωσε ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης σκοπεύει να ικανοποιήσει τα αιτήματα του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Στη δήλωσή της είπε ότι η απόφαση της κυβέρνησης δεν είναι, φυσικά, προϊόν εκβιασμού. «Η κυβέρνηση δεν εκβιάζεται και δεν συνδιαλέγεται με τρομοκράτες. Αξιολογεί, όμως, την ανθρώπινη ζωή ως το ύψιστο αγαθό σε ένα κράτος δικαίου, επιδεικνύοντας ανθρωπισμό και μεγαθυμία, στοιχεία άγνωστα στον Κουφοντίνα και τους υποστηρικτές του, εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Η κυβέρνηση έκρινε ότι στις συνθήκες που βρίσκεται η χώρα, η κοινωνική γαλήνη, διασφάλιση της τάξης και της νομιμότητας, είναι στοιχεία απαραίτητα, προκειμένου να ενισχυθεί ο βηματισμός της κατά την έξοδο από την υγειονομική κρίση». Το παρασκήνιο πίσω από αυτή τη δήλωση περιγράφει το ντέρμπι που παίχτηκε στο Μαξίμου καθώς η απόφαση Μητσοτάκη γεννήθηκε μέσα από μία τεράστια σύγκρουση απόψεων. Το βασικό σενάριο ήταν ότι η υπόθεση Κουφοντίνα έπαυε να είναι πρόβλημα για την κυβέρνηση και βάραινε όλο και περισσότερο τις πλάτες του Τσίπρα. Όταν εμφανίστηκε το πρώτο κείμενο συμπαράστασης προς τον Κουφοντίνα, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε, απλώς, αποστάσεις, έσπευσε και να το απορρίψει, έστω ήπια. Όμως τρεις εβδομάδες μετά συνετάχθη και ο ίδιος πίσω από τις γραμμές του κειμένου, καθώς το κόμμα τον τράβηξε δυνατά από το μανίκι. Κάποιοι στο Μαξίμου άρχισαν να σκέφτονται ότι η αύξηση της έντασης θα τάιζε κι’ άλλο τα ποσοστά της κυβέρνησης.«Μία βιτρίνα να σπάσει στο κέντρο της Αθήνας και ο Τσίπρας θα εγκαλείται ως συνοδοιπόρος των μπαχαλάκηδων. Μπήκε και αυτός, δια του Δρίτσα και της νεολαίας, πίσω από το πανό για τη 17 Νοέμβρη». Η κυβέρνηση δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να κάνει πίσω. Αλλιώς ο Μητσοτάκης θα γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός που παζάρεψε με ισοβίτη.
Ο Μητσοτάκης πήγε από την άλλη πλευρά. Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, το όνομα του θα γίνει λεκές στους τοίχους της πόλης. Το πλέον περιθωριακό κομμάτι της κοινωνίας θα αποκτήσει έναν ήρωα. Και κάθε χρόνο θα ανατρέχουμε επετειακά στην ημερομηνία θανάτου. Πόσοι, αλήθεια, θυμούνται πότε σκοτώθηκε ο Αξαρλιάν; Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, θα νικήσει τα θύματα του και στον θάνατο. Εκείνοι έγιναν ανάμνηση για τις οικογένειές τους. Ο φονιάς τους θα γίνει μνήμη. Και ποια είναι, αλήθεια, η μοίρα που αρμόζει στον τρομοκράτη; Να γίνει σύνθημα σε νεανικά χείλη ή απολίθωμα στο υπόγειο της φυλακής; Από δίπλα ήρθαν και κάποιες σκέψεις για το, έστω αχνό, αποτύπωμα που θα εντυπωθεί στην εικόνα της χώρας έτσι και υπάρξει νεκρός απεργός πείνας. Και κάπως έτσι, ο Μητσοτάκης σήκωσε το πικρό ποτήρι και το κατέβασε μονορούφι.
Η πρώτη ανάρτηση στο indymedia καλούσε σε πανηγυρική συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή. Η υποδοχή ήταν αμήχανη καθώς το κίνημα γνωρίζει καλά πώς να διαμαρτύρεται, αλλά δεν έχει ιδέα πώς να πανηγυρίζει. Ενδεχομένως μία πανηγυρική πορεία να έστελνε λάθος μήνυμα για ύφεση της αγωνιστικής δράσης. Άλλωστε έχουν επιτευχθεί και άλλες νίκες στο πεδίο των δικαιωμάτων που δεν γιορτάστηκαν ούτε με ένα κουτί μπύρα. Ωστόσο δεν επρόκειτο για τον σύντροφο Χοσέ από τη Χιλή. Επρόκειτο για τον Δημήτρη τον Κουφοντίνα. Θα ήταν ωραίο να απαλλοτριωθούν άνθη από τα πάρκα πέριξ της Νομικής και να μοιραστούν στον κόσμο. Εκεί διατυπώθηκαν ενστάσεις από οικολόγους και αντισπισιστές, η πρόταση ετέθη σε ψηφοφορία και πέρασε με υψηλό ποσοστό, στις παρυφές της ομοφωνίας. Απεσύρθη λίγο αργότερα, όταν έγινε γνωστό ότι μέλη των Πυρήνων της Φωτιάς ξεκινούν απεργία πείνας διεκδικώντας καλύτερους όρους κράτησης. Μαζί τους και μερικοί ποινικοί με αίτημα μεταγωγής σε Αγροτικές Φυλακές, τώρα που άδειασε και ένα καλό κελί. Στον αγώνα βγήκε και ο Νίκος Μιχαλολιάκος ζητώντας τη δημιουργία εθνικοσοσιαλιστικής βιβλιοθήκης στον Κορυδαλλό. Και ο Γιωτόπουλος που δεν επιθυμεί να κρατείται στο ίδιο κατάστημα με τον Κουφοντίνα. Η νέα διαδήλωση για το κράτος δικαίου θύμιζε κάτι από τις μέρες των Αγανακτισμένων. Και το σημείο συγκέντρωσης ήταν πλέον πιο ψηλά. Γωνία Σταδίου και Κουφοντίνα.
