Συνήθως ψάχνουμε τη μαγεία στη νύχτα των Χριστουγέννων. Όσοι θρεφόμαστε από το Χόλιγουντ, βλέπουμε τη λάμψη ενός αστεριού που αντανακλάται στο παγωμένο χιόνι και φωτίζει το χαμόγελο του μικρού κοριτσιού με το πρόσωπο κολλημένο στο παράθυρο. Λάθος. Δεν υπάρχει καμία μαγεία στη νύχτα των Χριστουγέννων. Η μοναδική μαγική νύχτα του χρόνου είναι αυτή που βρίσκεται δύο βράδια πίσω μας. Το ξημέρωμα της τελευταίας Κυριακής του Οκτωβρίου. Στις 4 το πρωί τα ρολόγια γυρίζουν μία ώρα πίσω. Και οι λίγοι που είναι ξύπνιοι εκείνη τη στιγμή, έχουν την ευκαιρία να ξαναζήσουν από την αρχή μία ώρα από τη ζωή τους. Το σπάνιο φαινόμενο διαρκεί λίγο. Για αυτό είναι μαγικό και συγκλονιστικά υπέροχο.
Η μικρή του διάρκεια και μάλιστα στο μέσον μίας συγκεκριμένης νυχτός δεν σου επιτρέπει να αλλάξεις κάτι. Μπορεί όμως να κουρδίσει αλλιώς τη σκέψη σου, και τότε να αλλάξεις τα πάντα. Τι στα αλήθεια θα μπορούσες να αλλάξεις ξαναζώντας μία ώρα από τη ζωή σου; Θα μου πείτε ότι αν επρόκειτο για ώρα της δικής σας επιλογής, το εύρος των αλλαγών θα αρκούσε για να μεταμορφώσει ολόκληρη τη ζωής σας. Σας δίνετε, ας πούμε, η ευκαιρία να ξαναζήσετε την ώρα που γνωρίσατε έναν άνθρωπο με έντονο αποτύπωμα στη ζωή σας. Τι θα κάνατε; Θα μπαίνατε στον πειρασμό να ζήσετε χωρίς αυτόν; Να ξαναπιάσετε από την αρχή, λεπτό προς λεπτό, την ώρα ενός επαγγελματικού ραντεβού ή μίας ερωτικής συνεύρεσης. Θα πηγαίνατε ξανά σε αυτές τις συναντήσεις ή θα αλλάζατε δρόμο; Φανταστείτε ότι μπορείτε να γυρίσετε πίσω σε εκείνη την ώρα που γέννησε ένα τυχαίο γεγονός το οποίο άλλαξε τη ζωή σας. Θα την αφήνατε να κυλήσει με τον ίδιο τρόπο ή θα την αλλάζατε μαζί με την υπόλοιπη ζωή σας; Κάθε χρόνο λοιπόν, όταν τα ρολόγια γυρίζουν πίσω, καλό είναι να στοχαζόμαστε πάνω στη δύναμη των στιγμών γιατί από αυτές ράβονται οι ζωές μας. Και όταν τα ρολόγια πηγαίνουν μπροστά, ας βιαστούμε και εμείς να προλάβουμε τον χρόνο που φεύγει. Καλό χειμώνα να έχουμε.
