Ζήτησα από έναν άνθρωπο, που γνωρίζει τα Οικονομικά όσο λίγοι στη χώρα, τις εκτιμήσεις του για την πορεία των παγκόσμιων αγορών. «Μα, δεν βλέπεις ότι έχουν φουσκώσει; Οι κεφαλαιοποιήσεις των εταιρειών είναι φουσκωμένες, όπως και οι αξίες των ακινήτων ή οι τιμές στο σούπερ μάρκετ. Ζούμε μέσα σε μία τεράστια φούσκα». Δεν έχει άδικο. Ολα γύρω μας φουσκώνουν. Δείτε τα αυτοκίνητα πώς παίρνουν όγκο. Κάποτε ψάχναμε το μικρό και λειτουργικό όχημα πόλης. Τώρα δεν μας νοιάζει, το θέλουμε μεγάλο, άνετο. Αλλά και εμείς, είμαστε στον όγκο που λένε και στα γυμναστήρια. Τα κορίτσια φουσκώνουν χείλη, στήθη, γλουτούς. Τα αγόρια φουσκώνουν τα μπράτσα τους. Αλλά και οι μεγαλύτεροι λούζονται στα ενέσιμα και στα ιαλουρονικά για να αποφύγουν το ξεφούσκωμα. H βιομηχανία της ομορφιάς αναπτύσσεται με ρυθμό 5% ετησίως και μέχρι το 2030 θα έχει προσεγγίσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Τα μισά από αυτά τα λεφτά θα γίνουν προϊόντα για το δέρμα. Κάθε χρόνο διατίθενται περί τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια σε έρευνες για την αντιμετώπιση της φαλάκρας. Μέχρι το τέλος του αιώνα, λένε, δεν θα υπάρχουν φαλακροί. Θα φουσκώσει η αγορά των σαμπουάν -την τελευταία φορά που αγόρασα το πλήρωσα με δραχμές.
Το φούσκωμα, λοιπόν, είναι η νέα αρμονία, η συμμετρία των καιρών μας, η πιστοποίηση της επιτυχίας. Δεν βλέπετε και τους φουσκωτούς που περιτριγυρίζουν τους πλούσιους και τους ισχυρούς; Φουσκωτό δεν είναι και το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς; Τα επίπεδα πράγματα δεν έχουν πέραση πια. Να, ρίξτε μια ματιά σε ένα βιογραφικό και υπολογίστε πόσο κοπανιστό αέρα πήρε για να φουσκώσει. Ακούστε με προσοχή αυτόν που προσπαθεί να σας πουλήσει κάτι, από παντόφλες μέχρι σπίτι. Κάθε λέξη του είναι και ένα φύσημα που φουσκώνει. Ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας, τα προσόντα και τη συγκρότηση μας, παίρνει βοήθεια από την τρόμπα. Ο καθένας δηλώνει κάτι μεγαλύτερο από αυτό που είναι. Είμαστε σαν κάτι ψάρια ή πουλιά, που δημιουργούμε πλάνη ως προς τον όγκο μας, ώστε να φοβίσουμε αντιπάλους και να προσελκύσουμε ταίρι. Διευθυντές μάρκετινγκ σε καφέ, επιχειρηματίες start-up που δεν έχουν ούτε start, μήτε up. Προς Θεού, δεν το λέω για κακό. Αν μπορείς να δείξεις τα πράγματα μεγαλύτερα από όσο είναι, ας το κάνεις, κανένας δεν πρόκειται να σε κατηγορήσει. Αλλωστε χωρίς φουσκωμένο μυαλό σήμερα δεν πας πιο πέρα από την πόρτα του σπιτιού σου. Είναι πλέον πολιτισμική επιταγή. Ο ναρκισσισμός του πολιτισμού μπολιάζει μυαλά, μεγαλώνει τις απαιτήσεις, σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι κάτι σπουδαίο. Η μετριότητα σου μπορεί να καλυφθεί κάτω από ωραίες φωτογραφικές πόζες στα social και επαγγελματικούς τίτλους στα αγγλικά. Η προσοχή είναι νόμισμα που πληρώνει καλά. Ο influencer είναι το πιο trendy επάγγελμα. Σήμερα υπάρχουν, ανά τον πλανήτη, περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι που βγάζουν το ψωμί τους ως influencers, δημιουργώντας έναν οικονομικό κύκλο που χωράει μέσα του μισό τρισεκατομμύριο. Αυτοί δεν πουλάνε προϊόντα, Πουλάνε κυρίως τον εαυτό τους. Και όταν η αξία μετριέται με followers και likes, για να φουσκώσεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό πρέπει πρώτα να φουσκώσεις ο ίδιος.
«Ο,τι φουσκώνει, ξεφουσκώνει» τραγουδούσε ο Γιώργος Μαρίνος το 1982, την εποχή που φούσκωναν οι προσδοκίες για την Αλλαγή. Σωστό, αλλά τώρα δεν είναι ο καιρός για κάτι τέτοια. Σήμερα αν δεν φουσκώσεις, έστω με το δικό σου τρόπο, θα δείχνεις μικρός σε έναν κόσμο τα θέλει όλα μεγάλα. Είναι αυτή η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων ή μία πλάνη που μας ρούφηξε όλους στη δίνη της; Μάλλον είναι φυσιολογικό. Εδώ φτάσαμε να φουσκώνουμε από έπαρση μπροστά στο θάνατο και στα γηρατειά, λέτε να μας καταλάβει η εγκράτεια; Το φούσκωμα είναι ο μονόδρομος που πήραμε. Κάποια στιγμή, βέβαια, η άκρη της βελόνας συναντά την κορυφή της φούσκας. Μπορεί να το δούμε και αυτό. Να ξεφουσκώνουν τα πάντα εκτός από τις κοιλιές μας.
