ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ

Χωρίς τραγούδι για την Ουκρανία

Ο άνθρωπος μας, που έχει τον τρόπο του με τις συναυλίες για καλό σκοπό, προσπαθεί να διοργανώσει μία εκδήλωση για την Ουκρανία. Και δεν μπορεί να βρει άνθρωπο για να τραγουδήσει

Εγειρε με δύναμη πίσω στην καρέκλα, άνοιξε τα χέρια, σήκωσε τα πόδια από το πάτωμα και τα ροδάκια τον μετέφεραν για δύο μέτρα, μέχρι να βρει τοίχο. Πήγε να του έρθει στο κεφάλι ένα πόστερ της Διεθνούς Αμνηστίας. Ολο αυτό κράτησε τρία δευτερόλεπτα, διάστημα αρκετό για να βγάλει από το στόμα λόγια που δεν μεταφέρονται εδώ, αλλά μπορείτε εύκολα να φανταστείτε. Γιατί ο άνθρωπος μας είναι να σκάσει. Δεν το πιστεύει αυτό που συμβαίνει. Να έχεις δίπλα σου ολόκληρο πόλεμο και να μην μπορείς να οργανώσεις μία συναυλία. Να πέφτουν οι μπόμπες σαν τσόφλια από τον πασατέμπο του Πούτιν, αλλά εδώ να μην κουρδίζεται ούτε κιθάρα. Να γίνονται πολεμικές επιχειρήσεις που κοστίζουν 10 δισ δολάρια τη μέρα και εσύ να μη στήνεις μία σκηνή, δέκα φώτα για να κάνεις δουλίτσα. Και ο φίλος μας τα έχει όλα. ΜΚΟ με ωραίο όνομα για να μπει στην αφίσα. Συνεργασία με αξιόπιστη εταιρεία παραγωγής. Επαφές με δημάρχους. Αλλά δεν μπορεί να βρει καλλιτέχνες. Χάθηκε ο κόσμος να βομβάρδιζε το ΝΑΤΟ την Ουκρανία; Εστω, ας μην ήταν η Ουκρανία. Ας ήταν τα Φίτζι, τα Νησιά του Σολομώντα ή ένας εμφύλιος στη Νέα Ζηλανδία. Αρκεί να παρενέβαινε το ΝΑΤΟ.Η καλύτερη του, βέβαια, θα ήταν μία κρίση με την Κούβα. Μιλάμε για φαντασίωση τώρα. Στήνεις στο Σύνταγμα εξοπλισμό για Rolling Stones. Φώτα, καπνοί, ήχος να φτάνει ως την Αβάνα και τον Βασίλη με την κιθάρα να τραγουδάει τον «Τρίτο Παγκόσμιο», για τον Πέτρο, τον Γιόχαν και τον Φραντς που σαν ήρωες έπεσαν κάτω από τα τανκς. Και στο τέλος όλοι μαζί, με την Αφροδίτη, τον Σωκράτη και τη Ραλία, τον Μιθριδάτη και τον Χρήστο τον Δάντη να ψάλουν το «Ενα το χελιδόνι». Και τότε, πράγματι, η άνοιξη βγαίνει ακριβή. Και εσύ ως οργανωτής προσφέρεις στον κόσμο υπερπαραγωγή. Εννοείται ότι δεν το κάνεις για τα λεφτά. Το κάνεις για την αλληλεγγύη στον δοκιμαζόμενο λαό. Αχ και να βομβάρδιζε το ΝΑΤΟ! Πριν τη συναυλία θα είχε Λαϊκό Δικαστήριο, θα δικαζόταν ερήμην ο Μπάιντεν. Και μετά θα ανέβαιναν στη σκηνή παιδιά να διαβάσουν επιστολή προς τους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Ψυχούλες μου… Πέντε χιλιάρικα θα κόστιζε μόνο το πανό με το σήμα της ειρήνης που, αν είσαι λίγο έξυπνος, το φτιάχνεις λάθος και παίρνεις και μία χορηγία από τη Μερσέντες -ποιος θα το καταλάβει; Και περιμετρικά της σκηνής βάζεις ζωγραφιές παιδιών με θέμα την ειρήνη. Να πήξει το μάτι στο περιστέρι -στις ζωγραφιές θα είναι περισσότερα από αυτά της πλατείας. Είναι εντελώς παρεξηγημένο το ΝΑΤΟ. Ως οργανισμός υιοθετεί εδώ και χρόνια το Support Art Workers.

Ο άνθρωπος μας είναι στα τηλέφωνα. Ψάχνει μερικούς να ανέβουν στη σκηνή για να καταγγείλουν τη Ρωσία. Και δεν βρίσκει. Δεν κάνεις συναυλία με Σπανουδάκη, Ξαρχάκο. Και ποιος θα τραγουδήσει; Ο Σταμάτης ο Κόκοτας με τον Ρένο τον Χαραλαμπίδη στην παρουσίαση; Εδώ δεν μιλάνε, σιγά μην τραγουδήσουν κιόλας. Βγήκε η Καίτη η Γαρμπή και είπε δυο λόγια κατά της εισβολής. Αλλά η Καίτη έχει τη διάθεση, δεν διαθέτει όμως τα τραγούδια. Να πάρει μία σημαία της Ουκρανίας, να την κάνει φούστα και να χορέψει ξυπόλητη. ΟΚ, αλλά δεν φτάνει. Ενας από τους καλλιτέχνες που θεωρούνται κοινωνικά ενεργοί εξήγησε στον άνθρωπο μας ότι δεν δύναται να ταχθεί με την πλευρά που υποστηρίζει το ΝΑΤΟ γιατί θα δυσαρεστηθεί το κοινό, οι πελάτες του. Ο ίδιος απευθύνεται σε ακροατήριο που έχει λιώσει άρβυλα σε πορείες ή, πιο σωστά, κάνει like σε φωτογραφίες από πορείες. Το να καταγγείλει τη Ρωσία δεν θα του φέρει κανένα κέρδος. Το πιθανότερο είναι να του προκαλέσει ζημιά. Θα γράψει κάποιος στα social ότι κάνει συναυλία υπέρ των ναζί της Ουκρανίας και μετά θα πρέπει να πάει σε δύο πορείες με επεισόδια για να τον ξεπλύνει η αύρα της Αστυνομίας. Οταν τραγουδάς για την Παλαιστίνη, δεν δυσαρεστείς κανέναν. Αν τραγουδήσεις για την Ουκρανία, θα βρεις απέναντι σου το 20% της κοινής γνώμης, τα φιλαράκια από τον «χώρο» και τις άκρες σε Δήμους που κάνουν μεγάλα και καλοπληρωμένα φεστιβάλ. Είναι και το φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Πιο σίγουρο έσοδο και από μισθό στο Δημόσιο. Απογοητευμένος, ο άνθρωπος μας, προσπαθεί να βρει ποιο είναι το καλλιτεχνικό γεγονός που θα έδενε με την περίσταση και θα έκοβε εισιτήρια. Ισως μία παράσταση της Λίμνης των Κύκνων, τώρα που πολλοί νομίζουν ότι απαγορεύτηκε ο Τσαϊκόφσκι. Δεν χρειάζεται δα και καμιά υπερπαραγωγή. Ρίχνεις λίγο νερό σε μια σκηνή, βάζεις και τη μουσική και αν σε ρωτήσουν πού είναι οι κύκνοι, λες ότι τους τρόμαξαν οι ναζί της Ουκρανίας και έφυγαν. Το ζήτημα είναι να βγει ο Τσαϊκόφσκι από την απαγόρευση.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ...

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΕ TAGS