Αν το ταξί δεν μπει στο Νομισματοκοπείο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν θα είναι πρόεδρος της επόμενης Βουλής. Η δε Ραχήλ θα πηγαίνει να δει τη φίλη της μόνο ως επισκέπτρια, με ταυτότητα και έλεγχο στον ανιχνευτή μετάλλων. Ο Παύλος Χαϊκάλης θα βλέπει το Κοινοβούλιο από το roof garden των ξενοδοχείων του Συντάγματος. Είναι δε εξαιρετικά πιθανό να καταλάβει ότι αδίκως στενοχωρήθηκε που δεν ήταν στην λίστα των ΑΝΕΛ, αφού και οι υπόλοιποι ολομέλεια θα βλέπουν από την τηλεόραση.
Ο Αλέξης Μητρόπουλος θα δοκίμαζε στον καθρέφτη το ύφος που αρμόζει στον τρίτο τη τάξει πολιτειακό παράγοντα. Όμως η θέση που του απέμεινε είναι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής των ραδιοφωνικών σταθμών. Και αν σκαλίσουμε τα χαρτιά μας θα βρούμε και άλλες περιπτώσεις που αξίζει να τις σκεφτείς με κλειστά μάτια και σαρδόνιο χαμόγελο.
Που λέτε υπάρχει μία πιθανότητα η επόμενη Βουλή να είναι, έστω και ελαφρώς, καλύτερη από την προηγούμενη, αν η ζωή και οι λίστες τα φέρουν ευνοϊκά. Όμως ακόμα και αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, η προεκλογική εκστρατεία που παρακολουθούμε είναι απολαυστικά φιλική προς τον πολίτη και το περιβάλλον. Διότι, απλώς, δεν υπάρχει σταυρός προτίμησης. Και είναι, Θεέ μου, τόσο ωραία!Υποτίθεται ότι διεξαγωγή εκλογών χωρίς σταυρό προτίμησης νοθεύει, κάπως, τη βούληση της κοινής γνώμης αφού δεν εκφράζει την προτίμηση της προς συγκεκριμένους αντιπροσώπους. Απολύτως σωστό. Ωστόσο ο νομοθέτης σκέφτηκε ότι οι επιλογές της κοινής γνώμης δεν θα αλλάξουν εντός 18 μηνών από την προηγούμενη αναμέτρηση. Απολύτως λάθος. Η κοινή γνώμη έχει σκυλομετανοιώσει μέχρι να ξημερώσει η Δευτέρα. Όμως ο νόμος δεν εξετάζει κλινικές περιπτώσεις. Ορθώς, λοιπόν, δίδεται στον πολιτικό αρχηγό το δικαίωμα να πάρει τη λίστα καλεσμένων στο γάμο του και να την κάνει ψηφοδέλτιο. Και ακόμα καλύτερα αν ο ίδιος σεβαστεί τις επιλογές που έκαναν οι ψηφοφόροι στην προηγούμενη εκλογή.
Είναι υπέροχα. Εντάξει, κλαίνε αυτοί που τυπώνουν φυλλάδια, τα μπαρ και τα ουζερί. Αλλά για δείτε όλους εμάς. Δείτε και εσάς! Κανένας δεν θα τηλεφωνήσει μέσα στο μεσημέρι, ούτε θα συρθεί κάτω από την πόρτα, τυπωμένος σε φυλλάδιο. Το πρωί δεν θα είναι στημένος πάνω στους υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου, ούτε θα έχει καπακώσει τον κλειδαρά στην κολόνα. Δεν υπάρχει περίπτωση να στην πέσει κάποιος στη λαϊκή, ούτε θα σε καλέσουν σε φιλικό σπίτι να δεις πολιτικό, όπως παλαιά ψώνιζαν τάπερ. Τέλειο; Και αν είσαι της δουλειάς μας γίνεται ονειρικό. Ούτε φίλοι, ούτε φίλοι, φίλων, ούτε συγγενείς. Ναι, στις εκλογές χωρίς σταυρό κανένας δεν θέλει να γράψει άρθρο, να δώσει συνέντευξη, «να κάνει ούζο», να περάσει παραπολιτικό, να βγει ένα λεπτό στο ραδιόφωνο. Αν δεν είσαι σε εκλόγιμη θέση δεν αγοράζεις ούτε ψηφοδέλτια. Σου στέλνει μερικά το κόμμα και εσύ τα κρατάς γιατί βολεύουν να γράφεις πόντους στη μπιρίμπα.
