Aν δεν έχω καταλάβει κάτι λάθος, στην περίπτωση που δεν γίνουν εθνικές εκλογές εντός του 2014, στη χώρα θα έχει σημειωθεί κάτι αντίστοιχο ενός πραξικοπήματος, μία βαρύτατη συνταγματική εκτροπή. Ειδικά στην επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ, οι εθνικές εκλογές εντός του έτους εμφανίζονται ως μία αδιαπραγμάτευτη προοπτική, μία μεταβατική διαδικασία για τη διαφύλαξη της συνταγματικής νομιμότητας.
Το βασικό επιχείρημα σημειώνει ότι υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ κοινοβουλευτικών συσχετισμών και λαϊκού αισθήματος. Σώπα! Μόνο που, με συγχωρείτε, το λαϊκό αίσθημα μεταβάλλεται όπως η διάθεση κοπελίτσας στον πρώτο της έρωτα. Κοινώς, αν αύριο ο Σαμαράς βγει και υποσχεθεί ένα χιλιάρικο μετρητά ανά κεφάλι, το λαϊκό αίσθημα θα φουσκώσει από αρωματικές καρδούλες για την κυβέρνηση.
Το λαϊκό αίσθημα είναι πάντα δυσαρεστημένο και ανικανοποίητο. Ευτυχώς. Διότι αυτός είναι ο βασικός παράγοντας για την πολιτική αλλαγή και την πρόοδο. Ένας άλλος, εξίσου βασικός παράγοντας, είναι η σταθερότητα ορισμένων βασικών κανόνων. Ποτέ μου δεν κατάλαβα για ποιον διαολεμένο λόγο δεν αποφασίζουμε ότι οι εκλογές θα γίνονται αυστηρά κάθε τέσσερα χρόνια, ας πούμε την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου. Προφανώς είναι η ανάγκη του εκάστοτε πρωθυπουργού να διατηρεί τον έλεγχο των εξελίξεων, κρατώντας ένα καλό χαρτί στο χέρι. Θα πάει σε εκλογές όποτε κρίνει ότι είναι καβάλα στη συγκυρία. Κατανοητό, αλλά αθέμιτο. Καιροσκοπικό, όπως σχεδόν τα πάντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παίζει βρώμικα όταν ζητεί εκλογές. Παίζει με τους κανόνες του παιχνιδιού.
Το επιχείρημα υπέρ των πρόωρων εκλογών προβάλλεται επάνω στις εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ο καταποντισμός της κυβέρνησης, λέει, θα της αφαιρέσει κάθε έννοια πολιτικής νομιμοποίησης. Συγγνώμη, αλλά διαφωνώ. Η πολιτική νομιμοποίηση χορηγείται δια των εκλογών που εντέλουν μία κυβέρνηση να καθοδηγήσει τη χώρα για τέσσερα χρόνια. Η πολιτική νομιμοποίηση δεν αφαιρείται από δημοσκοπήσεις και παράλληλες εκλογικές διαδικασίες. Και ναι, η κυβέρνηση, δικαίως, θα καταρρεύσει σε δημοσκοπήσεις και ευρωεκλογές. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινή γνώμη θα ήθελε και εκλογές μέσα σε δύο χρόνια από τις προηγούμενες. Διότι η κοινή γνώμη κατά βάση επιθυμεί εκλογές ανά τετραετία. Τετραετία. Κάθε τέσσερα χρόνια. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα.
