Ενας καλλιεργητής κάνναβης, που αποζημιώθηκε το 2007 ως καλλιεργητής πορτοκαλιών, παρακολουθεί το βίντεο με τον Πέτρο Δούκα και τον Σπήλιο Λιβανό και σχεδιάζει τις επόμενες επιχειρηματικές του κινήσεις
Στον κώδικα της ελληνικής μοναρχίας ο τίτλος του Δούκα της Σπάρτης απονέμεται στον μεγαλύτερο γιο του μονάρχη, είναι κάτι σαν προίκα του διαδόχου. Δούκας της Σπάρτης, λοιπόν, είναι ο Παύλος, ο πρωτότοκος του Κωνσταντίνου, αυτός που πήρε τη Μαρί Σαντάλ. Ο Πέτρος Δούκας, ως δήμαρχος της Σπάρτης, ακούγεται περίπου αστείο. Είναι όπως παίρνεις τον μονάρχη και με έναν απλό αναγραμματισμό τον μετατρέπεις σε νομάρχη. Ο Σούλης τα ξέρει αυτά γιατί είχε παππού βασιλικό. Γνωρίζει επίσης ότι ο Μυστράς ανήκει στο Δήμο Σπάρτης. Και έτσι όπως στρίβει το τσιγάρο, βάζει τα πόδια επάνω στο γραφείο και σπρώχνει τον υπολογιστή ελαφρά στην άκρη,σκέφτεται ότι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας των Ρωμαίων, στέφθηκε στο Μυστρά που διοικητικά ανήκει στο Δήμο Σπάρτης. Δηλαδή, έτσι και βγει από τη μαρμαρένια ακινησία του, θα βρει τον Πέτρο Δούκα στο Δεσποτάτο.
Ο Σούλης χαζεύει στον υπολογιστή το βίντεο από το δημαρχείο της Σπάρτης με την αφήγηση του Δούκα για την «εποποιία» του 2007. Δεν ξεχνάει εκείνες τις μέρες. Ευτυχώς δεν έχασε ανθρώπους, όπως τόσοι άλλοι. Κάτι στρέμματα φούντα είχε που του κάηκαν όλα και μάλιστα όταν ήταν έτοιμος να αρχίσει εξαγωγές στο Αμστερνταμ. Οχι πώς δεν αποζημιώθηκε. Μια χαρά καλύφθηκε. Θυμήθηκε εκείνο το βράδυ που ο Ρουσόπουλος, κυβερνητικός εκπρόσωπος τότε, έντυσε τον Καραμανλή με το τζάκετ του Τομ Κρουζ από το Top Gun. Περπατούσε αποφασισμένος ο Καραμανλής και άφηνε πίσω του πατημασιές γεμάτες με χιλιάρικα. Ο Σούλης δήλωσε τη φούντα για πορτοκαλιά και με τα λεφτά έκανε εισαγωγή κάτι μαϊμούδες από Κίνα που τις ξεφόρτωσαν μέσα στη μαύρη νύχτα στο Κατάκολο. Τσάντες βασικά, αλλά και κάτι ρολόγια που έκαναν τεράστιο σουξέ στα πανηγύρια. Δεν είχε κανένα ηθικό κώλυμα. Ελεγε στον εαυτό του ότι ακολουθούσε το πνεύμα της εποχής. Ναι, καλλιεργούσε φούντα. Αλλά εκείνη τη δεκαετία η χώρα ήταν λες και πήρε ecstacy, γύριζε την ευημερία σαν joint. Και ζούσε το ελληνικό όνειρο που ήταν τόσο αληθινό, όσο και οι Louis Vuitton του Σούλη. Ανοιγες την πόρτα της ροζ μεζονέτας και δεν υπήρχε τίποτα από πίσω, ήταν γκρεμός.
Ο Σούλης τον πάει με χίλια τον Δούκα. Είναι ειλικρινής. Και μέσα σε ένα λεπτό παραδίδει μαθήματα αγνού, παραδοσιακού, πολιτικού μάρκετινγκ. Τι είναι η πολιτική στην ουσία της; Τι σου μένει αν την στραγγίσεις; Ενα δούναι και λαβείν ανάμεσα στον επαγγελματία και στον πελάτη του. Δημοφιλής πολιτικός είναι εκείνος που σε πείθει ότι τα λεφτά που μοιράζει βγαίνουν από την τσέπη του. Το θέμα είναι να προσφέρεις στον πελάτη αυτό που χρειάζεται την κατάλληλη στιγμή. Είναι θυμωμένος; Θα πάρεις το μικρόφωνο και θα εκτοξεύεις σάλια και μπινελίκια. Γουστάρει ανάπτυξη; Θα του δώσεις όραμα. Κάηκε η γούνα του; Εκεί είναι που πρέπει να του αγοράσεις άλλη ή να τον κάνεις να πιστέψει ότι θα του πάρεις καινούργια. Αυτό περιγράφει ο Δούκας και οι υπόλοιποι γελάνε. Προς τι η έκπληξη και ο αποτροπιασμός; Με φίλους μιλούσε ο δήμαρχος, όχι με ψηφοφόρους! Για αυτό και δεν τιμωρήθηκε η νοοτροπία, αλλά η αφέλεια που επέδειξαν μπροστά στις κάμερες. Ας είναι. Ο Σούλης καπνίζει και χαζεύει την οθόνη. Σκέφτεται ότι αν αναποδογυρίσεις την εικόνα, κοιτάξεις, δηλαδή, τι υπάρχει από κάτω, θα δεις τη σύσκεψη στο Συντονιστικό της Πυροσβεστικής, το βράδυ της τραγωδίας στο Μάτι. Στη μία εικόνα γελάνε, στην άλλη κλαίνε. Ομως βλέπεις ακριβώς το ίδιο πράγμα. Αν αυτοί που είναι στο τραπέζι του Δούκα κοιτάξουν έναν καθρέφτη, θα δουν το τραπέζι του Τσίπρα στο Συντονιστικό. Το σημείο που ο Τσίπρας ρωτάει περίλυπος αν υπάρχουν νεκροί, ταιριάζει σαν παζλ με το γέλιο του Δούκα όταν περιγράφει πώς μοίραζαν τα λεφτά.
Τέλος πάντων, παρασυρθήκαμε. Το θέμα μας είναι η επιχειρηματική δραστηριότητα του Σούλη. Αφού ξεπούλησαν οι μαϊμούδες, κατάφερε και μπήκε σε ένα ΕΣΠΑ και έβαλε φωτοβολταϊκά στα στρέμματα ακριβώς εκεί που ήταν η φούντα. Από τον εναλλακτικό τρόπο ζωής, στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Και επειδή τότε με τις αποζημιώσεις γνώρισε κάτι καλά παιδιά Ρομά, τώρα έχει το κεφάλι του ήσυχο. Δίνει ένα χαρτζιλίκι και η εγκατάσταση μένει ανέγγιχτη. Ναι, η περιπέτεια του βγήκε σε καλό. Γιατί εκείνη η αποζημίωση που πήρε από τη φούντα, τον απογείωσε επιχειρηματικά. Εκεί που είχε τριακόσια δέντρα, τώρα έχει διακόσια πάνελ. Τσίμπησε και δύο επιστρεπτέες προκαταβολές, τσόνταρε και κάτι άλλα που φύλαγε κάτω από το στρώμα, πήρε και τα χωράφια του γείτονα. Και τώρα σχεδιάζει ένα σύστημα που τα φωτοβολταϊκά δίνουν ρεύμα στη γεώτρηση, η γεώτρηση δίνει νερό στο ποτιστικό και το ποτιστικό ποτίζει την καινούργια φούντα.
