Λίγο πριν αρχίσει η έκτη και τελευταία περίοδος του Lost, οι παραγωγοί είπαν πως στο τέλος της σειράς τα πάντα θα εξηγηθούν, δεν θα μείνει ούτε λεπτομέρεια ξεκρέμαστη. Ελεγαν ψέματα. Το Lost ολοκληρώθηκε μετά από έξι χρόνια με την πιο απλοϊκή και βολική, για τους σεναριογράφους, εκδοχή: είναι όλοι νεκροί. Οχι στο νησί, αλλά στην άλλη παράλληλη «ζωή» τους. Είναι όλοι νεκροί και αναζητούν τις ψυχές με τις οποίες πέρασαν τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους, δηλαδή τα χρόνια στο νησί. Γλυκό, συγκινητικό στο τέλος. Μόνο που όταν κλείνει το μάτι του Τζακ αισθάνεσαι ότι βγαίνει μία γλώσσα που σε κοροϊδεύει. Για να το πω αλλιώς, η καρδιά γλυκαίνεται, αλλά το μυαλό επαναστατεί.
Οι παραγωγοί δεν μάζεψαν τα ερωτήματα που άπλωσαν. Τι ακριβώς ήταν το νησί; Ποιος ήταν ο Jacob και ο Man in Black; Με ποια λογική επελέγησαν για το νησί; Τους έφερε ο Jacob ή η αδυναμία του Nτέσμοντ να πατήσει το κουμπί τη συγκεκριμένη στιγμή; Είναι τόσες οι απορίες και οι αντιφάσεις… Aπό που να αρχίσει κανείς; Από το μυστικό του νησιού, που κανείς δεν διηγείται, αλλά αποτελείται από μία πέτρα πάνω σε μία τρύπα; Από την εξαφάνιση του καπνού και του Jacob; Tόσα πολλά! Και είναι επίσης τόσοι αυτοί που λείπουν από το τελευταίο παζλ. Βέβαια οι παραγωγοί προσπαθούν να αποφύγουν την αμηχανία δηλώνοντας ότι είναι λάθος να προσπαθείς να καταλάβεις το νησί. Πρέπει, λέει, να παρακολουθείς τη ζωή των ανθρώπων. Αηδίες! Ολόκληρη η βιομηχανία του Lost στηρίχθηκε στη σπέκουλα πάνω σε θεωρίες για ταξίδια στο χρόνο και τις ιδιότητες της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Δεν δόθηκε καμία εξήγηση. Ακόμη και τα θρησκευτικά σύμβολα των Αιγυπτίων, το άγαλμα, τα δύο μωρά, μία σειρά από υπονοούμενα έξι ετών, έμειναν απλώς αναπάντητα.
Οι παραγωγοί είχαν μπλέξει τόσο πολύ το κουβάρι που μόνο με ένα βολικό θάνατο θα το ξεμπέρδευαν: με το θάνατο των πρωταγωνιστών και της λογικής μας. Θα μου πείτε ότι δεν είναι δυνατόν να ζητάς λογική και εξηγήσεις σε μία τηλεοπτική σειρά. Αλλωστε αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον την παρακολουθείς-σε παρασύρει κάπου μακριά. Μόνο που όταν ακολουθείς κάτι για έξι χρόνια, απαιτείς και μία έντιμη εξήγηση. Τους έχεις δώσει τηλεθέαση (έστω και αν τα τελευταία χρόνια τους κλέβεις με τα downloads), σου δίνουν υποσχέσεις και στο τέλος γελάνε στα μούτρα σου. Είναι και αυτό τμήμα του παιχνιδιού. Κοίταξα να μάθω πως το έχουν πάρει όλοι αυτοί οι fans που έγραφαν στη Lostpedia θεωρίες για τα ταξίδια στο χρόνο. Δεν το πήραν καλά. Στο φόρουμ κυριαρχούν οι δημοσιεύσεις που σιχτιρίζουν τους παραγωγούς. Καλά κάνουν. Αλλά στο μέλλον πάλι από τους ίδιους θα ψωνίσουμε.
