Με αυστηρά εκκλησιαστικούς όρους ο Ντάριο Φο πρέπει να ελέγχεται για περισσότερες αμαρτίες από την Κασσιανή. Και όμως, την ώρα που οι πιστοί γονάτιζαν για να ακούσουν το τροπάριο της Κασσιανής, μερικές δεκάδες άνθρωποι ήταν έτοιμοι να πέσουν στα γόνατα για ένα εισιτήριο, μήπως δουν και ακούσουν το Μιστέρο Μπούφο. Πάει, τελείωσε χθες. Και σε κάποιο καλάθι αχρήστων θα βρίσκεται η λίστα αναμονής από τους ανθρώπους που δεν κατάφεραν να το παρακολουθήσουν.
Ας πρόσεχαν. Εγώ είχα κλείσει το εισιτήριο μου ηλεκτρονικά, μέρες νωρίτερα. Οι αισιόδοξοι επιπόλαιοι ήρθαν στο «Θησείον» με την ελπίδα των ακυρώσεων. Ελάχιστοι πέρασαν μέσα, όχι περισσότεροι από πέντε.Η αίθουσα δεν είχε κλιματισμό. Σκάσαμε. Κάτι από κόλαση. Εκεί θα καταλήξουμε οι βλάσφημοι που γελάσαμε με μια ευλογημένη παράσταση. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι θα ξέρετε περί τίνος πρόκειται. Ο Ντάριο Φο έχει πάρει μεσαιωνικά κείμενα με περιγραφές των Ευαγγελίων που αποδίδοντο με θεατρικές φόρμες. Τα γύρισε από εδώ, τα πήγε λίγο πιο ‘κει, μετά δεν χρειάζεται πολύ για να δεις τα γεγονότα με άλλο μάτι. Φαντάσου, ας πούμε, ότι παρακολουθείς τον Μυστικό Δείπνο. Πώς θα σου φαινόταν δεκατρείς άνδρες στο τραπέζι και ο ένας ζητάει νερό για να τους πλύνει τα πόδια; Είσαι στο νεκροταφείο. Και ανασταίνεται ο Λάζαρος. Τινάζεται σαν βρεγμένος σκύλος για να τινάξει τα σκουλήκια από πάνω του. Και εσύ το βλέπεις με έναν Σαλονικό που πίνει φραπέ, ένα αλάνι που πίνει χασίς, έναν Κύπριο και έναν Κρητικό-έχω καιρό να γελάσω έτσι και συνάμα να στρέψω το κεφάλι σαν κουτάβι χαζεύοντας ερμηνεία. Οι ηθοποιοί αποδίδουν όλους τους ρόλους που συνυπάρχουν μέσα στη σκηνή που περιγράφουν. Και η απλότητα επιτρέπει να αναδειχθεί τόσο το ταλέντο, όσο και η ευφυΐα της σκηνοθεσίας.
Το Μιστέρο Μπούφο είναι η εκδίκηση της λογικής με όπλο την τέχνη. Είναι εκείνο το γέλιο που χρειάζεται για να καλύψει φόβους, εμμονές, ψέμματα. Για σκέψου να είσαι τύφλα στην Κανά και να τελειώσει το κρασί. Αποκλείεται να είδες τη συνέχεια όπως ο Ευαγγελιστής. Και στο τέλος πες ότι είσαι αύριο κάτω από τον σταυρό Του. Δεν θα τον ρωτήσεις για ποιο λόγο ο πόνος και ο θάνατος πρέπει να φτιάχνουν την ουσία που μας εξιλεώνει; Απέναντι σε ποιον; Έπρεπε να πεθάνουν τόσοι; Θα ήταν καλύτερα να έχουν γελάσει περισσότεροι. Η παράσταση φαινόμενο μεταφέρεται τώρα στη Θεσσαλονίκη. Και όπως θα έγραφε ο Παύλος Προς Θεσσαλονικείς: «να μην τη χάσετε».