Ακόμα και αν συμβούν απρόοπτα κατά την ψηφοφορία, ακόμα και αν υπάρξουν εκπλήξεις ή διαρροές, είναι απολύτως βέβαιο ότι από το μεσημέρι της Τετάρτης η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα είναι «Αικατερίνη» και θα βρίσκεται καμιά πενηνταριά ημέρες μακριά από το μεγάλο γραφείο του Προεδρικού Μεγάρου. Αλήθεια, θα έχουν ανοικτή τηλεόραση στο Προεδρικό;
Οι πολιτικοί αρχηγοί θα αναφερθούν σε ένα πρόσωπο που συμβολίζει την ενότητα του έθνους και τη διάθεση για συναίνεση. Αυτό δεν είναι ακριβές. Όταν συζητάμε περί εθνικής ενότητας καλό είναι να διευκρινίζουμε και τα σημεία στα οποία αναφερόμαστε. Η δε συναίνεση δεν προέκυψε μέσω καλής διάθεσης, εκβιάστηκε από την έξυπνη επιλογή του Μητσοτάκη. Λογικά, αμέσως μετά την ψηφοφορία ο Πρόεδρος της Βουλής, μετά κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας, θα επισκεφθεί την κυρία Σακελλαροπούλου για να της ανακοινώσει και επισήμως αυτό που ήδη θα έχει παρακολουθήσει στην τηλεόραση. Θα κατέβουν, άραγε, σε εκείνο το ωραίο συγκρότημα στο Μεταξουργείο; Oχι, θα πάνε στο γραφείο της στο ΣτΕ. Κρίμα, πλάκα θα είχε αν πήγαιναν σπίτι, είναι και δύσκολο να βρεις το όνομα στα θυροτηλέφωνα. Η κυρία Σακελλαροπούλου θα έχει ετοιμάσει κάτι. Oχι για να τους προσφέρει, αλλά για να πει. Υποθέτω θα τη δούμε στο γραφείο της, μπροστά από την πλούσια νομική βιβλιοθήκη της, να διαβάζει μία δήλωση με την οποία θα μας διαβεβαιώνει ότι έχει επίγνωση της ευθύνης και των καθηκόντων. Ενδεχομένως να πετάξει και καμιά σπόντα για τον Ερντογάν.
Μετά ο προβολέας θα σβήσει, οι κοινοβουλευτικοί και το συνεργείο της ΕΡΤ θα τα μαζέψουν και θα φύγουν και η νέα Πρόεδρος θα μείνει μόνη με τους ανθρώπους της – εν προκειμένω σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πιθανό να της λείψουν οι γάτες που έχει στο σπίτι. Μπροστά της έχει διάφορα θέματα να σκεφτεί και να διευθετήσει. Ας της βάλουμε και εμείς ακόμα ένα, μάλλον δύσκολο, σε θεωρητικό επίπεδο, ας πούμε ως άσκηση. Πώς θα ορκιστεί; Θα δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο; Θα δώσει όρκο στον Θεό ή διαβεβαίωση στον ελληνικό λαό; Ο θρησκευτικός όρκος αναφέρεται, πέρα από την παράδοση, στις σχέσεις του Κράτους με την Εκκλησία, υπενθυμίζοντας την αδιάρρηκτη σχέση Εθνους και Ορθοδοξίας. Ο πολιτικός όρκος, από την άλλη, αντιστοιχεί περισσότερο σε αυτά που αντιπροσωπεύει η κυρία Σακελλαροπούλου ως άνθρωπος και ως δικαστής.
Ας μην το τραβάμε από τα μαλλιά. Θα ακολουθήσει τη συνταγματική επιταγή που λέει ότι ο Πρόεδρος ορκίζεται στην Αγία και Ομοούσια Τριάδα, αν και το αντίστοιχο προβλέπεται και σε άλλες περιπτώσεις όπου δίδεται, από όσους το επιλέξουν, διαβεβαίωση. Αλλωστε το Σύνταγμα δεν προβλέπει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να είναι χριστιανός.
Υπάρχουν, όμως, πιο σημαντικά πράγματα με τα οποία έχει να ασχοληθεί. Το ένα είναι να συστηθεί στην κοινή γνώμη. Οι πολίτες δεν την γνωρίζουν. Oσο και αν το πρόσωπό της έχει προβληθεί τις τελευταίες ημέρες από τα μέσα ενημέρωσης, το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι δεν την αναγνωρίζουν στον δρόμο, ούτε βέβαια γνωρίζουν ή κατανοούν τις πτυχές του δημόσιου βίου της. Πώς θα το κάνει αυτό; Δεν εύκολο, αλλά θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο έτσι και είχε απέναντι της την αντιπολίτευση, κυρίως την αξιωματική -τότε θα της μετρούσαν και τις κλωστές που μπορεί να ξηλώθηκαν από το ρούχο της. Αν κάνει θεαματική είσοδο στη δημοσιότητα, θα ενοχλήσει. Αν πάλι παραμείνει περισσότερο από όσο πρέπει διακριτική, θα γίνει ξένη. Χρειάζεται μέτρο, καλούς συμβούλους και, ας μη γελιόμαστε, σωστό ένστικτο.
Είναι επίσης βέβαιο ότι κάπου στην αρχή του δρόμου θα τα έχει χαμένα, ειδικά μέχρι να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς της έχει συμβεί. Σύμβουλοι και πρόθυμοι θα φυτρώσουν δίπλα της σαν αγριόχορτα. Χρειάζεται, όμως, να θυμάται μόνον ένα πράγμα. Ως πρόσωπο δεν συμβολίζει ούτε την ενότητα, ούτε τις γυναίκες – αυτά λέγονται προσχηματικά. Η κυρία Σακελλαροπούλου συμβολίζει και αντιπροσωπεύει τον κανονικό, σύγχρονο άνθρωπο. Αν συμπεριφερθεί έτσι, θα τη λατρέψει όλη η χώρα.
