Όταν τα τακούνια βυθίζονται στη μοκέτα δημιουργούν μικρές προσχώσεις που επανέρχονται σχεδόν αμέσως, εκτός και αν βρισκόμαστε σε διάδρομο, οπότε οι συνεχείς διελεύσεις προκαλούν μόνιμη φθορά. Αυτοί οι διάδρομοι, έξω από υπουργικά γραφεία, ανήκουν στην ιδιαιτέρα του υπουργού. Πάει και έρχεται συχνά μεταφέροντας φακέλους, εντολές, ενίοτε και κανένα άδειο φλιτζάνι εσπρέσο, αν και σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή η δουλειά της.
Για τον καφέ είναι οι άλλες δύο κοπέλες, αυτές που σηκώνουν τα τηλέφωνα. Μόνο τα κρίσιμα τηλεφωνήματα περνάνε στην ιδιαιτέρα, στον άνθρωπο που έχει την ισχύ και την αρμοδιότητα να κολλήσει στο ακουστικό ένα «θα του το μεταφέρω, μην ανησυχείτε».
Στο σύμπαν που είναι στρωμένο με μοκέτα, αστράφτει πάντα ένας μικρός γαλαξίας συμβούλων, ετερόφωτος φυσικά, υπαγόμενος άμεσα στον διευθυντή του υπουργικού γραφείου. Αυτός, όπως και η ιδιαιτέρα, είναι με τον υπουργό από τα πρώτα χρόνια. Όταν το καραβάνι ξεκινούσε για την εξουσία, κοιμόταν έξω από τη σκηνή του στελέχους που κάποτε θα γινόταν υπουργός. Πιστό σκυλί με δόντια κοφτερά, καμιά φορά αφήνει σάλια στη μοκέτα αν και η εξουσία του έχει χορηγήσει αυτοπεποίθηση και κρατάει το κεφάλι ψηλά. Δεν είναι απαραίτητο να διαθέτει μόρφωση, αρκεί η αίσθηση της ισορροπίας και το «πολιτικό ένστικτο». Ομιλεί με τρίτους εκ μέρους του υπουργού. Υποδέχεται και διεκπεραιώνει ρουσφέτια, σου δίνει την αίσθηση πως μοιράζεται την καρέκλα. Αν μη τι άλλο, μπαίνει με τον υπουργό στο πίσω κάθισμα. Είναι ευτυχής τις στιγμές που ξεχνά ότι ακόμα και ο ήλιος τον βλέπει και του δίνει σημασία επειδή βρίσκεται πίσω από τον υπουργό, κρατώντας δύο τηλέφωνα.
Υπάρχουν φυσικά κι οι σύμβουλοι. Μετακλητοί ή αποσπασμένοι, δεν έχει σημασία. Μορφωμένοι ή εντελώς απαίδευτοι, σχετικοί με το αντικείμενο τους ή κοινά κομματόσκυλα, παράσιτα. Η μοίρα τους είναι δεμένη με αλυσίδες πάνω στον υπουργό. Αν φύγει αυτός, εκείνοι εξατμίζονται.
Κάπου έξω, εκεί που βρίσκονται οι γραμματείες, συνήθως κάθεται ένας μπιστικός του υπουργού, κάποιος από το χωριό, ένα προσωπικό ρουσφέτι, δεν αποκλείεται να είναι και ο χαζός ξάδερφος. Διαβάζει φιλοκυβερνητική εφημερίδα, μεταφέρει οδηγίες στην ασφάλεια, κάνει θελήματα. Κάνει περισσότερο δουλειά επίπλου, παρά ανθρώπου. Αυτός λοιπόν, ο μπιστικός, ο διευθυντής του γραφείου, οι μετακλητοί, οι αποσπασμένοι, οι τηλεφωνήτριες και η ιδιαιτέρα, έχουν ζωτικό ενδιαφέρον για τον ανασχηματισμό. Απορώ για ποιο λόγο ασχολούμαστε όλοι οι υπόλοιποι.
