Ο άνθρωπος μας στέκεται με σεβασμό μπροστά στις μοναδικές δυνατότητες που επιδεικνύουν πολιτικοί αρχηγοί και οι υποψήφιοι των εκλογών. Πώς στα αλήθεια τα καταφέρνουν;
Σκέφτεται ότι έχει καιρό να ζηλέψει άνθρωπο όσο τον Γιάνη Βαρουφάκη. Γιατί ο Γιάνης πήρε τη φαντασίωση του και την έκανε πολιτική πρόταση. Πόσοι, στα αλήθεια, το έχουν καταφέρει αυτό; Συνήθως οι μύχιες σκέψεις, τα απωθημένα, τα ταξίδια πέρα από τη λογική, πλησιάζουν την πραγματικότητα με δύο τρόπους: με έναν καλό ύπνο ή ένα καλό τσιγάρο. Ο Γιάνης δεν έχει ανάγκη τίποτα από τα δύο. Καταφέρνει και το ζει. Ακόμα και αν το κόμμα εξαϋλωθεί, αυτός θα το έχει απολαύσει μέχρι το τελευταίο του κύτταρο. Θα φορέσει το ημίψηλο, θα βάλει και ένα παχύ μουστάκι και θα φωτογραφηθεί σαν τον τύπο που είναι στο κουτί της Μονόπολης.
Ο άνθρωπος μας αντιλαμβάνεται την προεκλογική περίοδο ως περιήγηση σε μία Disneyland με πολλά attractions. Και καμιά φορά, όχι σπάνια, οι πολιτικοί του θυμίζουν εκείνες τις τεράστιες φιγούρες από ήρως του Ντίσνεϊ που κυκλοφορούν μέσα στο πάρκο για να φωτογραφίζονται τα παιδιά. Δεν έχει καμία σημασία τι κρύβεται πίσω από το τεράστιο, χαμογελαστό κεφάλι του Γκούφη. Μπορεί να βρίσκεται ένας κακομοίρης με κλινική κατάθλιψη ή ένα κάθαρμα πρώτης γραμμής. Ομως εκεί μέσα είναι ο Γκούφη. Και αυτό είναι ένα στοιχείο που του προκαλεί θαυμασμό. Πώς γίνεται, ρε παιδί μου, όλοι αυτοί να κυκλοφορούν πάντα με το χαμόγελο στο στόμα, να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται με αγνώστους, να γελούν με ανόητα αστεία και να είναι τόσο φιλικοί σαν πωλητές στη λαϊκή της γειτονιάς σου; Δεν είναι εύκολο. Μάλλον είναι ακατόρθωτο για έναν κανονικό άνθρωπο. Φαντάσου να σε ρίξουν μέσα σε ένα μικρό πλήθος με κάθε καρυδιάς καρύδι να στριμώχνεται γύρω σου, να φωτογραφίζεται μαζί σου και να σε φιλάει σαν εικόνισμα, πάνω στο οποίο ποιος ξέρει πόσα χείλη έχουν ακουμπήσει. Πόσο θα το άντεχες; Ο άνθρωπος μας δεν θα μπορούσε να αντέξει πάνω από πέντε λεπτά. Και τους βλέπει στην τηλεόραση να το κάνουν για ώρες κάθε μέρα, επί ένα μήνα. Τους φαντάζεται βράδυ στο ξενοδοχείο, να κάνουν ντους τρίβοντας δυνατά το πρόσωπο. Και μετά, με τα εσώρουχα, να κλαίνε καθισμένοι στο κρεβάτι.
Σε ένα επεισόδιο του Black Mirror, μίας σειράς με αναφορά σε δυστοπικό μέλλον, οι Βρετανοί ψηφοφόροι δίνουν κοινοβουλευτική έδρα σε ένα cartoon. Και πράγματι, το έκαναν και με το παραπάνω ψηφίζοντας τον Μπόρις Τζόνσον. Ο άνθρωπος μας σκέφτεται ότι και εμείς εδώ εκλέγουμε πολλά cartoons που ντύθηκαν με σάρκα και οστά. Γιατί, πράγματι, αν παρατηρήσεις προεκλογικές συμπεριφορές θα συμφωνήσεις ότι κατά βάση δεν είναι ανθρώπινες. Ξεκινάς τη μέρα σου αξημέρωτα, παίζοντας τηλεοπτικές καρπαζιές, λέγοντας ταυτοχρόνως και πολλά ή λίγα ψέματα. Συνεχίζεις σε λαϊκές αγορές όπου συναγελάζεσαι με ανθρώπους που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα πήγαινες ούτε για καφέ μαζί τους. Και όμως εκεί τους λες ότι όχι μόνο είναι σημαντικοί, αλλά έχουν τη χώρα στα χέρια τους και εσύ θέλεις να τους υπηρετήσεις. Τρως με συνεργάτες, για να χαλαρώσουν και λίγο οι μύες του προσώπου από το μόνιμο χαμόγελο. Και μετά παίρνεις σβάρνα τα σπίτια όπου έχουν συγκεντρωθεί πολιτικοί φίλοι, όπως έκαναν παλαιά με τις πωλήσεις τάπερ. Εντάξει δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο επάγγελμα που έχει αντίστοιχες απαιτήσεις.
Διότι, ας μη γελιόμαστε, η πολιτική, δηλαδή η ηγεσία, είναι, στην πραγματικότητα, το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Το επάγγελμα που ακολουθεί σε αρχαιότητα έχει αντιγράψει πολλά από την πολιτική: ο πελάτης να αισθάνεται σημαντικός, να πιστεύει ότι ενδιαφέρεσαι για εκείνον και άπαξ και πάρεις τα λεφτά μπορείς να του γυρίσεις και την πλάτη. Και μετά είναι αυτά που λέγονται στις προεκλογικές περιόδους. Ω, Θεέ μου! Ο άνθρωπος μας γνωρίζει ότι αυτά που ακούγονται προεκλογικά είναι όπως τα λόγια που λέγονται πάνω στο σεξ: δεν πρέπει ποτέ να τα παίρνεις τοις μετρητοίς. Και όμως, στην προεκλογική περίοδο νομιμοποιούνται οι μεγαλύτερες ανοησίες, τα πιο χυδαία ψέματα που μπορείς να ακούσεις. Και εκστομίζονται με αυστηρό ύφος μήπως και τα περάσουν με μια επίστρωση αλήθειας. Αλλά τι να κάνουμε; Ετσι είναι αυτά. Δεν υπάρχουν Χριστούγεννα χωρίς Αγιο Βασίλη και εκλογές χωρίς ψέματα. Το καλό είναι ότι βλέπεις και αρκετά διασκεδαστικά. Ο άνθρωπος μας έχει κολλήσει στην εικόνα του Τσίπρα με το γαρύφαλλο. Οσο το κρατάει από τον μίσχο, είναι Μπελογιάννης. Αν το πιάσει από το κεφάλι, είναι Κιάμος.
