Δεν είναι να σου την πέσει το αγουροξυπνημένο, θυμωμένο κράτος. Παρακάλα μη σηκωθεί το γερασμένο, λιπώδες χέρι της γραφειοκρατίας και πέσει σαν τιμωρία πάνω στο φοβισμένο κορμί σου. Τάξε σε όποιον θεό πιστεύεις για να κρατήσει μακριά σου τον υπάλληλο που θα σε κοιτάξει ψυχρά για να καταλάβεις ότι σας χωρίζει κάτι περισσότερο από ένα τζάμι.
Μη σου τύχει μόνο να βλέπεις τη σφραγίδα με απελπισία, το γραμματοκιβώτιο με φόβο και τον λογαριασμό σου με τρόμο.
Το κράτος ξύπνησε και πεινάει. Και εσύ μπορεί να είσαι εύκολη τροφή, το ξεχασμένο γιαούρτι στο ψυγείο.
Aυτόν τον καιρό ακούω απίστευτες ιστορίες ανθρώπων που τους θυμήθηκε το κράτος ή τους ανακάλυψε σαν κέρμα μέσα σε φόδρα. Ξέρω τύπους που τρέχουν επειδή η Εφορία άλλαξε γνώμη μετά από χρόνια ή ένα ασφαλιστικό ταμείο αποφάσισε ότι μπορεί να διεκδικήσει εισφορές. Ξέρω και άλλους, που νόμιζαν ότι δικαιούνται σύνταξη, αλλά έκαναν λάθος. Έμαθα για ταλαίπωρους που διεκδίκησαν το δίκαιο τους στις υπηρεσίες, αλλά άκουσαν τον προϊστάμενο να λέει ότι «δεν θα πάει φυλακή, οι καιροί άλλαξαν, ας βγάλουν άκρη στα δικαστήρια.» Μικρομεσαίος επιχειρηματίας μου διηγήθηκε την περιπέτεια του απέναντι σε γραφειοκράτη. Ο υπάλληλος υιοθέτησε ένα απίστευτο επιχείρημα για να δικαιολογήσει την αυθαιρεσία του: «δίκαιο έχεις, αλλά και μένα μου έκοψαν 35% από το μισθό μου και δεν είπα κουβέντα.» Το κράτος ασθμαίνει, αλλά είναι οι πολίτες που πνίγονται.
Δεν είναι μόνο που προσπαθούν να βρουν λεφτά. Δεν είναι η αντανακλαστική αντίδραση των υπαλλήλων που είδαν τα εισοδήματα τους να τσαλακώνονται σαν χαρτί στο καλάθι αχρήστων. Eίναι ο φόβος μπροστά στο άγνωστο. Και αν μια απόφαση που είναι σήμερα σωστή, αποδειχθεί αύριο λανθασμένη;
Αλλά ισχύει και το αντίστροφο: το κράτος αποφάσισε να κάνει τη δουλειά του και εσύ δεν είσαι έτοιμος. Το κρύο σε έπιασε με το φανελάκι. Πρόστιμα του ΚΟΚ, κλήσεις στάθμευσης, παλιά χρέη στην Εφορία και στα ταμεία, οφειλές που είχες ξεχάσει, έρχονται πλέον όλα μαζί και με τις προσαυξήσεις τους. Φυσικά και δεν έχεις να πληρώσεις. Δεν αποκλείεται κάτι από αυτά να σε στείλει και φυλακή ή να σου πάρει το σπίτι. Ας πρόσεχες. Ας πλήρωνες. Η ανεμελιά πληρώνεται και μάλιστα εντόκως. Έφυγε ο αδερφός και έμεινε το «Ωχ»
