H ηλεκτρονική έκδοση του Le Monde αξιολόγησε την επίσκεψη Ολάντ στην Ελλάδα με 127 λέξεις και ένα μικρό βίντεο. H ΕΡΤ δεν αποκλείεται σήμερα να κάνει αφιέρωμα στις 24 ώρες από την άφιξη του Γάλλου προέδρου. Δεν είναι μόνο τα αντανακλαστικά του επαρχιώτη που εκδηλώνονται με την πρώτη ευκαιρία. Είναι η αντίληψη που στοιχειώνει την επικοινωνιακή διαχείριση αυτών των πραγμάτων. Οι κυβερνήσεις θεωρούν ότι η κοινή γνώμη πληρώνει με πολιτικό κεφάλαιο τις αφίξεις επιφανών καλεσμένων, τα ζεστά λόγια και τα χαμόγελα πάνω από χειραψίες. Πιθανότατα να συμβαίνει σε κάποιο βαθμό, αλλά όχι ως εκεί που νομίζουν. Δείτε, όμως, πώς το σύστημα φοράει ακόμα παπούτσια για πόδια με μεγάλο βηματισμό: αν η ΕΣΗΕΑ δεν προχωρούσε σε αναστολή της απεργίας στην ΕΡΤ, η κυβέρνηση δεν θα τους επιστράτευε απλώς, θα τους έδενε με αλυσίδες. Στο τέλος το επικοινωνιακό αποτέλεσμα καθίσταται φαιδρό. Όσοι άντεξαν να δουν ΝΕΤ δεν έμαθαν, απλώς, ότι ο Ολάντ ήρθε στην Αθήνα, έκαναν και το πρώτο τους εντατικό μάθημα στα γαλλικά.
Έχει και συνέχεια αυτό: η κυβέρνηση αποτιμά θετικά την επίσκεψη Ολάντ. Δείξτε μου μία επίσημη επίσκεψη που να αποτιμάται αρνητικά. Μία συνάντηση που να οδήγησε σε κατηφές πρόσωπο και σε φορτισμένες δηλώσεις. Δεν υπάρχει. Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω από συμβολισμούς που συχνά απέχουν από πραγματικούς συσχετισμούς. Εν τέλει αυτά τα πράγματα υπολογίζονται στα προνόμια που απολαμβάνει η εκάστοτε κυβέρνηση. Το να βγαίνει, λοιπόν, η αντιπολίτευση και να απαξιώνει την επίσκεψη, αντιστοιχεί στη στάση της κυβέρνησης που μετατρέπει το γεγονός σε εθνικό τηλεοπτικό πρόγραμμα. Η επίσκεψη πήγε καλά επειδή, απλώς, δεν μπορούσε να πάει διαφορετικά. Και πήγε άσχημα επειδή όλα αυτά αποδεικνύονται στην πράξη, δεν αρκούν οι δηλώσεις.