Ο άνθρωπος μας εργάζεται ως παρκαδόρος σε πλοίο και σήμερα βλέπει και καθοδηγεί το πρώτο κύμα των αδειούχων που φεύγει για διακοπές
«Εμένα θα ακούς!» Οταν φτάνει το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου ο άνθρωπος μας αισθάνεται όπως ο πετεινός την αυγή. Για αυτό και φοράει τα καλά ρούχα της δουλειάς. Η βερμούδα μένει στην καμπίνα και στη θέση της επιλέγει ένα παντελόνι cargo. Από πάνω υποχρεωτικά φοράει το μπλουζάκι της εταιρείας, λευκό με το λογότυπο και ένα πλοίο. Και στο κεφάλι ένα μπλε τζόκεϊ με λευκή άγκυρα, αγορασμένο από το Μπάρι, όταν δούλευε σε εκείνη τη γραμμή. Δείτε τον τώρα. Βαδίζει πάνω στον καταπέλτη του πλοίου με την άνεση του σπουδαίου χορευτή στη σκηνή. Και περιστρέφεται όπως ο ανεμοδείκτης με μεταβαλλόμενους, ασταθείς ανέμους. Πότε από εδώ και πότε από την άλλη. Η φωνή είναι στεντόρεια και τα χέρια λες και πιάνουν τις λέξεις για να τις μετατρέψουν σε κίνηση. «Εμένα θα βλέπεις, κανέναν άλλο!». Ο άνθρωπος μας είναι παρκαδόρος σε γκαράζ πλοίου, σε ένα από εκείνα τα τεράστια φέρι που σπέρνουν τουρίστες και αυτοκίνητα στα νησιά. Είναι αυτός στον οποίο αφήνεσαι. Το πρόσωπο στο οποίο προσφέρεις, χωρίς καμία διαπραγμάτευση, όλη σου την εμπιστοσύνη. Από γιατρό ζητάς δεύτερη γνώμη. Κανένας όμως δεν αμφισβήτησε ποτέ τον παρκαδόρο του πλοίου. Και αν διστάσεις τη στιγμή που δέχεσαι τις εντολές, θα τα ακούσεις και δεν θα αντιγυρίσεις ούτε κουβέντα. «Εδώ είσαι! Ταχύτητα και χειρόφρενο».
Aυτό το Σαββατοκύριακο αναχωρεί, παραδοσιακά, το πρώτο κύμα των αδειούχων. Και τη Δευτέρα εμφανίζονται οι πρώτες τρύπες στο μποτιλιάρισμα. Στο λιμάνι σχηματίζονται αυτές οι τεράστιες μεταλλικές ουρές από αυτοκίνητα μικρά και μεγάλα, μηχανές, τροχόσπιτα, τρέιλερ με βάρκες. Και φυσικά νταλίκες. Οι νταλίκες είναι οι ελέφαντες. Γιατί ο άνθρωπός μας λέει ότι είναι κάτι σαν τον Νώε της αυτοκίνησης. Το πλοίο γίνεται κιβωτός και φορτώνει όλα τα είδη των αυτοκινήτων. Δεν κοιτάζει τους ανθρώπους που είναι μέσα σε αυτά. Αν δεις το όχημα καταλαβαίνεις πολλά. SUV με μπαγκαζιέρα στην οροφή. Κοιτάς στο πίσω κάθισμα να δεις αν έχει παιδικό καρεκλάκι. Στοίχημα ότι θα κατέβει στη Σύρο. Μηχανή με φορτωμένα πράγματα που ανήκουν σε ζευγάρι. Πάει Πάρο για να περάσει στην Αντίπαρο, ίσως και το τελευταίο καλοκαίρι που μπορεί ένα κανονικό ζευγάρι να πληρώσει διακοπές εκεί. Τα ποδήλατα θα κατέβουν στη Νάξο για να συνεχίσουν στην Ηρακλειά, το Tesla είναι για Μύκονο (θα παίζει Ρέμο το ηχοσύστημα), τα Smart πηγαίνουν για δουλειά στη Σαντορίνη. Αλλά και μετά, όταν τα αυτοκίνητα στοιβάζονται στο γκαράζ-Κιβωτός, ρίχνει μια ματιά στο εσωτερικό τους. Μπορείς να καταλάβεις αν οδηγεί άνδρας ή γυναίκα. Αν ο οδηγός είναι νοικοκύρης ή τσαπατσούλης, καθαρός ή βρωμιάρης. Αν πιστεύει στον Θεό ή στο μάτι -η δήλωση γίνεται από τον εσωτερικό καθρέφτη.
Τους βάζει, λοιπόν, μέσα στο πλοίο, τους τακτοποιεί και μετά τους στέλνει επάνω, να παγώσουν στο σαλόνι ή να ζεσταθούν στο κατάστρωμα. Είναι ξαναμμένοι για διακοπές, τους έχουν λείψει. Εχουν λίγες μέρες μπροστά τους να παραστήσουν τους ανέμελους και να ξεπλύνουν τον χειμώνα από πάνω τους με άμμο, αρμύρα, αλκοόλ. Αλλοι πάλι βρίσκονται μπροστά σε ένα Γολγοθά. Μόνοι με το ταίρι τους, σιωπηροί πάνω από τραπέζια με καρό τραπεζομάνδηλο και χταπόδια να κρέμονται στο σχοινί -αλήθεια φέτος λέτε να φαγωθούν λιγότερα χταπόδια; Οι νέοι, που έχουν ακόμα προσδοκίες από τα καλοκαίρια. Και οι μεγαλύτεροι, που απορούν γιατί τραβιούνται ακόμα στις Κυκλάδες και δεν πηγαίνουν λίγο πιο βόρεια, πιο δροσερά. Αν δεν είχε καεί η Εύβοια θα ήταν υπέροχη για αυτούς καθώς δεν προσφέρει μόνο διακοπές, αλλά και ταξίδι πίσω στον χρόνο. Κάποιοι θα πάθουν covid, θα έχει καύσωνα και θα ριγούν από τον πυρετό. Μερικοί θα έχουν το νου τους στα ελληνοτουρκικά. «Καλά που δεν κλείσαμε για Δωδεκάνησα». Και άλλοι θα αγωνιούν για τις μεταγραφές της ομάδας τους. Ολοι τους θα είναι με το κινητό στο χέρι, αναζητώντας την καλύτερη φωτογραφία, την ιδανική στιγμή για να ανεβάσουν στα social. Και πώς διάολο γίνεται όλοι, μα όλοι, να περνούν καλύτερα από αυτούς;
«Τιμόνι όλο δεξιά και μάτια σε μένα!» Είναι πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά έτσι όπως έχει οξυνθεί η όρασή του βλέπει τα μάτια της οδηγού να τον κοιτάζουν με αγωνία μέσα από τον καθρέφτη της. Παλιά τους χαμογελούσε. Τώρα βαριέται. Βγήκε η κοπελιά, της φώναξε να κλειδώσει. Το αυτοκίνητο έπαιξε τα αλάρμ. Και ο άνθρωπος μας του κόλλησε με σκέρτσο ένα αυτοκόλλητο με το σήμα της εταιρείας στο πίσω τζάμι. Βεβαίωση διακοπών.
