Ο κρατούμενος χρυσαυγίτης ξεκίνησε απεργία πείνας. Και ο Πάνος Λάμπρου του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε πρωτοβουλία για την υποστήριξη του. «Δεν έχει σημασία τι έκανες, αλλά πώς λειτουργεί το κράτος δικαίου» εξήγησε στους έκπληκτους συντρόφους. Μαζί του συντάχθηκαν άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου και της ευρύτερης Αριστεράς
Κανένας δεν περίμενε ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης θα έκανε απεργία πείνας. Η αποχή από την πρόσληψη τροφής οδηγεί σε ατονία το μυικό σύστημα, οι ιστοί μετατρέπονται σε λίπος και η ρώμη σε καχεξία. Και έτσι και ξεφουσκώσουν οι μύες, τα τατουάζ δείχνουν σαν λεκέδες από χρώμα πάνω σε ξεφτισμένο καναπέ. Επίσης ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε απεργία πείνας γρήγορα εισέρχεται σε κατατονικό στάδιο, οι εγκεφαλικές λειτουργίες επιβραδύνονται από την έλλειψη γλυκόζης, η επαφή με τη συνείδηση θυμίζει τηλεφωνική συνομιλία χωρίς καλό σήμα. Ο Κασιδιάρης κάνει κανονικές εκπομπές από τη φυλακή. Η απεργία πείνας αφήνει ατάιστο και το κοινό του. Τα αιτήματά του δεν είναι σαφή. Όμως ποιος κρατούμενος έχει άδικα αιτήματα; Αυτός μάλιστα δίνει τον αγώνα του με απεργία πείνας. Και στην Ελλάδα όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι. Αυτό είναι νόμος. Άγραφος, άρα ισχυρότερος. Έχει εγγραφεί στη συνείδηση του λαού μας.
«Η Δημοκρατία δεν εκδικείται ή δεν πρέπει να εκδικείται, σύντροφοι» έγραψε στο μήνυμα ο Πάνος Λάμπρου, καλώντας πολιτικούς φίλους, ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και αντιεξουσιαστές σε διάσκεψη στο zoom. Ασφαλώς το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έφερε βαρέως την πρωτοβουλία που ανέλαβε. Ωστόσο αν δεν ύψωνε το αγωνιστικό του ανάστημα για τον Ηλία Κασιδιάρη, η έκπτωση από τη συνέπεια των λόγων του θα ήταν αναπόφευκτη. Μαζί του συστρατεύτηκαν άλλοι 14 σύντροφοι και αρκετοί, δεν τους περίμενε τόσους πολλούς, από τον ακαδημαϊκό χώρο. Η συζήτηση, όμως, δεν ήταν εύκολη. «Πώς μπορείς να περιγράφεις τον Κασιδιάρη ως “κρατούμενο απεργό πείνας”; Δεν έχει άλλη ιδιότητα;»ρώτησε, ελαφρώς ενοχλημένη η Αννέτα Καβαδία. Ο Λάμπρου παρατήρησε ότι αν του αποδώσουν και ποινικούς χαρακτηρισμούς, θα εξασθενίσει η διεκδικητική ισχύς του αιτήματος. «Μα, συγγνώμη, δεν έχει καταδικαστεί για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης; Δεν υπάρχει το αίμα του Φύσσα;» παρατήρησε ένας άλλος σύντροφος. Ο Λάμπρου απάντησε ότι ο Κασιδιάρης έχει κριθεί από τη Δικαιοσύνη, αυτοί οφείλουν να τον αντιμετωπίζουν ως κρατούμενο που διεκδικεί το δίκιο του. «Από την αστική Δικαιοσύνη» ακούστηκε μία φωνή. Ξεκίνησε ένας μικρός γύρος κουβέντας. Πώς, αλήθεια, πρέπει να εξετάζονται οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης στο αστικό κράτος; Συνολικά ή κατά περίσταση; Πετάχτηκε μία γυναικεία φωνή: «Σύντροφοι η αλήθεια είναι ότι ο Κασιδιάρης καταδικάστηκε από το λαϊκό δικαστήριο που είχε στηθεί έξω από το Εφετείο. Ο δικαστικός βραχίονας του αστικού κράτους απλώς επικύρωσε την απόφαση, μην μπορώντας να κάνει αλλιώς». Σωστή πρόταση. Ο Λάμπρου σκέφτηκε να τη θέσει σε ψηφοφορία για να συνεχίσουν. Όμως δεν χρειάστηκε, τους ικανοποιούσε όλους.
Ένας νεαρός αντιεξουσιαστής, antifa, σήκωσε το ψηφιακό χέρι και ζήτησε να λάβει τον λόγο. Είπε ότι έχει συνειδησιακό πρόβλημα να υποστηρίξει τον Κασιδιάρη. Η απάντηση ήρθε από πανεπιστημιακό που ήταν έτοιμος να βάλει την υπογραφή του κάτω από το σχετικό κείμενο. Κάλεσε τον νεαρό ακτιβιστή να αναζητήσει κοινά σημεία με τον κρατούμενο. Ο πιτσιρικάς θύμωσε. Ο μεσήλικας του εξήγησε. «Ο Κασιδιάρης είναι πολιτικός κρατούμενος, με την ερμηνεία που δίνει στον όρο η μαχόμενη Αριστερά. Ασφαλώς και υπέπεσε σε σοβαρά ποινικά αδικήματα, πλην όμως δύναται να ισχυριστεί ότι οι πράξεις του εκπορεύτηκαν και υπαγορεύτηκαν από την ιδεολογία και τις πολιτικές του θέσεις. Επίσης μισεί το παλιό πολιτικό σύστημα με την ίδια ένταση που το μισούμε και εμείς. Αν δε ανατρέξει κάποιος στα κείμενα της Χρυσής Αυγής θα διαπιστώσει ότι θεωρούν το Σύνταγμα του αστικού κράτους πρόσχημα και μέσο για την καταπίεση των λαϊκών τάξεων. Ναι, μισεί τους ξένους. Τους λάθος ξένους. Υπάρχουν και οι σωστοί ξένοι για να μισήσεις. Στάθηκε και αυτός απέναντι στα μνημόνια. Βρέθηκε έξω από τη Βουλή στην εποχή της Αγανάκτησης. Αυτά δεν τον καθιστούν λιγότερο κάθαρμα, σύντροφε. Απλώς σου θυμίζουν ότι όταν το μίσος για κάποια πράγματα γίνεται κοινό, τότε κάπως μοιράζεται και η απόσταση που μας χωρίζει. Εν τέλει υπάρχεις ως antifa επειδή υπάρχουν οι Κασιδιάρηδες».
Ο Λάμπρου είχε έτοιμο το κείμενο. «Όταν η ζωή ενός ανθρώπου κινδυνεύει (λόγω της απεργίας πείνας και της επιβαρυμένης υγείας του), δεν μπαίνεις στη λογική «οφθαλμός αντί οφθαλμού», δεν παραπέμπεις στην πράξη, δεν ισοφαρίζεις τα αδικήματα, δεν εκδικείσαι. Δεν είναι αυτός ο ρόλος σου. Το κράτος δικαίου υπερασπίζεται το δίκαιο και εφαρμόζει το νόμο για κάθε κρατούμενο ανεξάρτητα αδικήματος». Ακολούθησε άλλο κείμενο 68 πανεπιστημιακών με το οποίο εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους στον Ηλία Κασιδιάρη. «Εμείς, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που υπογράφουμε αυτό το κείμενο θεωρούμε ότι το κράτος δικαίου δεν μπορεί να ισχύει κατά περίπτωση. Επισημαίνουμε ότι η δικαιοσύνη οφείλει να είναι απρόσωπη και οι νόμοι να εφαρμόζονται για όλους, ανεξαρτήτως των αδικημάτων που έχουν διαπράξει». Στο Πανεπιστήμιο Πειραιά αναρτήθηκε πανό υπέρ του απεργού πείνας. Ενδεχομένως θα πλήγωνε τη Μάγδα Φύσσα, αλλά οι αγώνες για το κράτος δικαίου δεν σταματούν σε συναισθηματικά προσκόμματα.
