Πριν από δέκα μέρες γνωστό ενημερωτικό site δημοσίευσε άρθρο με προαναγγελία ελέγχων σε δημοσιογράφους που προκαλούν προβλήματα στην κυβέρνηση. Το άρθρο δεν ήταν καταγγελτικό. Ήταν προειδοποιητικό. Να, διαβάστε ένα απόσπασμα: «Οι σχετικοί έλεγχοι έχουν προχωρήσει και αναμένονται οσονούπω αποκαλύψεις. Πρόκειται για δημοσιογράφους οι οποίοι επί χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία περίοδο “δίνουν ρέστα” στην υπηρεσία του καθεστώτος της αδιαφάνειας, διαπλοκής, συντήρησης των μνημονίων και –κατά τα άλλα– το παίζουν… και “αποκαλυπτικοί”, με ιδιαίτερες επιδόσεις κατά του πρωθυπουργού, του υπουργού Άμυνας, συγκεκριμένων υπουργών που “χαλάνε τη σούπα” στο σύστημα, επίσης κατά της Προέδρου της Βουλής, με στοχευμένα και εν πολλοίς προβοκατόρικα και κατασκευασμένα δημοσιεύματα». Υπάρχουν δημοσιογράφοι που σκάβουν λάκκο για τον Αλέξη, εκτελούν συμβόλαια κατά Καμμένου και υπονομεύουν την πρόεδρο της Βουλής; Πιθανότατα ναι, υπάρχουν. Και δεν είναι και λίγοι. Να σας πάρω από το χέρι να σας δείξω πολυτελείς μεζονέτες, εξοχικά πάνω στο κύμα, θηριώδη SUV και σκάφη που κάνουν γαργάρες με πετρέλαιο. Όχι πως όλοι αυτοί έχουν λερώσει τα χέρια και τα χείλη τους με λάσπες, αλλά έναν στην τύχη να τσιμπήσεις, έχεις πολλές πιθανότητες να σου μείνουν λεκέδες στα δάχτυλα. Υπάρχουν και οι μίζερες περιπτώσεις. Φτωχοδιάβολοι που δεν τα κατάφεραν ποτέ, γραφιάδες που θύμωσαν επειδή δεν τους εκτίμησαν, πρώην αστέρες που κύλησαν σε βήτα κανάλια και κάνουν ραδιόφωνο με χορηγία, εκβιαστές της κακιάς ώρας. Πιστέψτε με, ξέρω πολλούς που θα αδικούσαν την αλήθεια για να βλάψουν τον Τσίπρα, τη Ζωή και τον Καμμένο. Μόνο που ξέρω περισσότερους οι οποίοι κάνουν καλή και έντιμη δημοσιογραφία απέναντι στην εξουσία. Το πρόβλημά μου δεν έχει να κάνει ούτε με τους καλούς, ούτε με τους κακούς δημοσιογράφους. Έχει να κάνει με αυτό που σας έδειξα παραπάνω. Με τους ελέγχους που προχωρούν για να φέρουν αποκαλύψεις. Με το θεσμικό περιβάλλον που συναλλάσσεται υιοθετώντας ποινική ηθική και παρακρατική τακτική.
O ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλούς λόγους να χτυπάει με δύναμη το πόδι του στο πάτωμα καταγγέλλοντας τους παραδοσιακούς φορείς ενημέρωσης. Βέβαια πέρα από τη στείρα καταγγελία δεν έχει κάνει ούτε βήμα προς την υλοποίηση όσων έχει προαναγγείλει. Φόροι, έλεγχοι και άδειες. Βλέπουμε το τρέιλερ, αλλά δεν λένε να μας δείξουν και το έργο. Ναι, οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους κεντρικούς πυλώνες των media είναι, σε γενικές γραμμές, δύσκολες. Θα θυμάστε πώς, πριν από τις εκλογές, το σύστημα έκανε μισή τούμπα και ζητούσε από τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την άλλη μισή, να συναντηθούν πάνω σε ένα θερμό εναγκαλισμό. Αυτό δεν έγινε. Τώρα, κάθε μέρα που περνάει, στρώνει και περισσότερο πάγο. Εντάξει, θα ανοίξουν την ΕΡΤ που θα είναι η τηλεοπτική μεταφορά της «Αυγής». Και έχουν μία, άντε με το ζόρι δύο εφημερίδες και δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς. Είναι μία εξουσία χωρίς πολλούς φίλους. Αναπόφευκτα θα βγάλει νύχια και θα δείξει δόντια. Καμιά φορά παρατηρώ τα trols του ΣΥΡΙΖΑ στα social media. Μερικοί είναι παιδιά που δουλεύουν σε κομματικά μέσα και συντηρούν δεύτερο και τρίτο account. Χαζεύω και μερικά sites ή blogs με ύφος παλιάς «Πράβντα» και μίσος βορειοκορεατικής προπαγάνδας. Αισθητικά και πολιτικά όλο αυτό με ενοχλεί.
Εκτός των άλλων είναι κακόγουστο, αναχρονιστικό, βγαλμένο από 70ς ίντριγκες στα ενδότερα του ΚΚΕ. Μεταξύ μας, πρόκειται για πιστόλια απέναντι σε κανόνια. Στη χώρα που η βιομηχανία της ενημέρωσης στήθηκε πρωτίστως για να εξυπηρετεί εκβιασμούς και συμφέροντα τρίτων, είσαι ηλίθιος αν διατηρείς υπερβολικές απαιτήσεις για το ήθος και την ποιότητά της. Όμως να, τώρα που το τοπίο αλλάζει, βλέπεις τις κεφαλές των κέντρων εξουσίας να βγάζουν κραυγές και αφρούς από το στόμα προσπαθώντας να ελέγξουν το περιβάλλον. Και όταν τα αντανακλαστικά τους εκπορεύονται από καταβολές και αντιλήψεις σταλινικού τύπου, τότε ξέρεις πως ούτε τα προσχήματα μπορούν να σώσουν την κατάσταση. Αν δεν τα πας καλά μαζί τους, μπορεί να έχεις πρόβλημα. Και θα είναι εντολή του ελληνικού λαού.
