Μπαίνοντας στην πολυκατοικία πάτησα, άθελά μου, το κεφάλι της. Δεν την είχα προσέξει, αν και αυτός ήταν ο σκοπός της. Το μέτωπό της σκίστηκε από την επιφάνεια του παπουτσιού μου, αλλά εκείνη συνέχισε να χαμογελάει. Δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς. Ηταν σε προεκλογικό φυλλάδιο που κάποιος εθελοντής φύτεψε στους κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας. Δεν χρειάζεται να σας λέω δήμο, συνδυασμό και το όνομά της-συμβαίνει παντού και φοβούμαι ότι θα συμβαίνει και πάντα.
Η κυρία με το έντυπο spamming είναι συνταξιούχος υπουργείου και κατέρχεται ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Τρία χαρακτηριστικά συνθέτουν ένα σύντομο βιογραφικό: «Ηθος, Αξιοπρέπεια, Εργατικότητα.» Η ίδια δεν μπορεί καν να φανταστεί ότι αν περιέγραφε τον εαυτό της ως ανήθικο, αναξιοπρεπή και τεμπέλη, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα μάζευε τους σταυρούς σαν χαμομήλια στο πάρκο-πρόκειται για μεγάλο δήμο, θα υπάρχει ικανός αριθμός ανθρώπων που εκτιμούν το ωραίο χιούμορ και την πρωτότυπη αισθητική.
Η ηρωίδα μας αρνείται να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Διαθέτει τη σύνταξη και ποσοστό από το εφάπαξ για να τυπώσει ένα κακόγουστο φυλλάδιο τεσσάρων σελίδων με το οποίο μας λέει ότι ως γυναίκα θα ήθελε να καταθέσει «την εμπειρία, την ευαισθησία, τα όνειρα και τη διαίσθηση της για την αναβάθμιση της πόλης.» Αυτή η διαίσθηση, που διεκδικεί και ψήφους, δεν της έχει πει κάτι για το spamming, την κακογουστιά και την επιβάρυνση που προκαλεί το φυλλάδιο της; Πιστεύω ότι το καταλαβαίνει αφού, όπως γράφει, «οι γυναίκες ως πολύμορφες προσωπικότητες είναι φορείς ιδεών, αξιών και συμπεριφορών, στοιχεία απαραίτητα για τη σύσταση μίας δυνατής και δυναμικής Αυτοδιοίκησης με σκοπό και κατάθεση ψυχής για άμεση πράξη.» Εντάξει, αν καταφέρεις να σταθείς όρθιος μετά από αυτό, βλέπεις στην υποψήφια τη μαμά ή τη θεία σου που αναζητεί μία δημιουργική διέξοδο του ελεύθερου χρόνου της. Από το να έχεις στο Δήμο το αρπακτικό που ετοιμάζεται να βουτήξει στο κυλικείο του νεκροταφείου, καλύτερα την κυρία που θα ανάψει τα καντήλια και θα φτιάξει μόνη της τα καφεδάκια.
Ομως το ερώτημα μου παραμένει: για ποιο λόγο η καλή κυρία βομβαρδίζει με spam κακόγουστα φυλλάδια τις γειτονιές της μεσαίας μας πόλης; Το απαντά η κοινή λογική. Διότι ακόμα και αν η καλή κυρία έβαζε το παιδί ή το εγγόνι της να φτιάξουν site, facebook group και ενημέρωση μέσω twitter, δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους στους οποίους απευθύνεται. Ο παραδοσιακός κορμός των Ελλήνων ψηφοφόρων δεν διαβάζει πίσω από τις γραμμές των CV, δεν ζητάει από τον υποψήφιο να προσέλθει με την power point παρουσίαση σε ένα site που κατασκευάστηκε από ανοιχτό λογισμικό. Ο μέσος Ελληνας ψηφίζει ανθρώπους που του μοιάζουν. Και έφτασαν τη χώρα εδώ που είναι σήμερα. Επειδή ακριβώς του μοιάζουν.
