Στο ΦΕΚ της 31ης Μαρτίου 2011 δημοσιεύθηκε ο νόμος 3943 για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τη στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών. Το άρθρο 2 συγκροτεί τη θέση του οικονομικού εισαγγελέα. Στην παράγραφο 4 διαβάζουμε: «Ο Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος ενημερώνεται για όλες τις καταγγελίες και τις πληροφορίες που περιέχονται στις υπηρεσίες της παραγράφου 3 για εγκλήματα της αρμοδιότητάς του, αξιολογεί δε και διερευνά τις πληροφορίες αυτές, καθώς και κάθε άλλη πληροφορία που περιέρχεται σε γνώση του, σχετικά με αυτά, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο.» Για όσους δεν κατάλαβαν σχετικά, οι «υπηρεσίες της παραγράφου 3» περιλαμβάνουν ακόμα και το κυλικείο του υπουργείου Οικονομικών, πόσο μάλλον το γραφείο του υπουργού και τα συρτάρια του ΣΔΟΕ. Η δε αναφορά σε «οποιονδήποτε τρόπο και μέσο» υποδηλώνει ανοχή στην έλλειψη “διακριτικότητας” κατά την κτήση των στοιχείων, δεν συμφωνείτε;
Στην παράγραφο 8 μας περιμένει κάτι συναρπαστικό. Το οπλοστάσιο του οικονομικού εισαγγελέα: «Οι εισαγγελικοί λειτουργοί της παραγράφου 1 έχουν πρόσβαση σε κάθε πληροφορία ή στοιχείο που αφορά ή είναι χρήσιμο για την άσκηση του έργου τους, μη υποκείμενοι στους περιορισμούς της νομοθεσίας περί φορολογικού, τραπεζικού, χρηματιστηριακού και κάθε άλλου είδους απορρήτου και σε κάθε μορφής αρχείο Δημόσιας Αρχής ή Οργανισμού που τηρεί και επεξεργάζεται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.»
Στις 2 Οκτωβρίου ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε: «Τον Αύγουστο του 2011 ο κ. Διώτης, με αφορμή και πάλι δημοσιεύματα για την ύπαρξη «λίστας» με ονόματα Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία, με ενημέρωσε ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου του είχε παραδώσει ατύπως κάποια ηλεκτρονικά στοιχεία που δεν συνιστούσαν όμως σε καμία περίπτωση αρχείο που περιήλθε με νόμιμη διαδικασία στην υπηρεσία του και άρα δυνάμενο να υπαχθεί σε νόμιμη επεξεργασία από αυτή και πολύ περισσότερο να δημοσιοποιηθεί. Διαφορετικά, κατά τη νομική του εκτίμηση, τελείται σοβαρό ποινικό αδίκημα στο οποίο ο ίδιος, ως πρώην εισαγγελικός λειτουργός, δεν μπορούσε να συμπράξει. Με βάση τη γενική εικόνα των ηλεκτρονικών στοιχείων που μου έδωσε ατύπως ο κ. Διώτης, συμφώνησα αμέσως με τη νομική και υπηρεσιακή του εκτίμηση, όπως επέβαλε η θέση μου.»
Ο νόμος, λοιπόν, δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2011. Πέντε μήνες αργότερα, Βενιζέλος και Διώτης συμφώνησαν ότι η λίστα Λαγκάρντ δεν αξιοποιείται νομικά. Και όμως, ο οικονομικός εισαγγελέας θα είχε τη νομική ευχέρεια να κρίνει διαφορετικά, όπως πράττει και τώρα. Δεν ρωτήθηκε από κανέναν τους.
Και κάτι ακόμα. Αν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν έχει αλλοιώσει τη λίστα, γιατί δεν είπε τίποτα όταν δημοσιεύθηκε στο HOT DOC; Γιατί δεν είπε ότι η λίστα είναι πειραγμένη;
