Αν δεν έχετε δει το Years and Years πρέπει να το κάνετε τώρα, μόλις τελειώσετε με αυτό το κομμάτι. Είναι, κατά την εγωιστική μου γνώμη, η καλύτερη σειρά τελευταίας κοπής και οφείλετε να τη δείτε επειδή πραγματεύεται μία εκδοχή του κοντινού μας μέλλοντος -όλοι μας σχεδιάζουμε να είμαστε εδώ το 2030, έτσι δεν είναι; Μικρή σειρά, μόλις έξι επεισόδια, βρετανικής παραγωγής, με την Έμα Τόσμον στον ρόλο του πολιτικού υβριδίου που προκύπτει από τη διασταύρωση της Λεπέν με τον Μπόρις Τζόνσον. Το σενάριο καταπιάνεται με όλα αυτά που συζητάμε κάθε μέρα, στον πραγματικό κόσμο και στα social. Προσωπικές σχέσεις, οικογένεια, πολιτική, λαϊκισμός, μεταναστευτικό, οικονομικά αδιέξοδα και τεχνολογική εξέλιξη.
Σε ένα επεισόδιο οι γονείς ελέγχουν το ιστορικό περιήγησης της έφηβης κόρης τους στο δίκτυο. Το κορίτσι κάνει αναζητήσεις για trans. Αλλά, εντάξει, πλησιάζουμε στο 2030, αυτά τα ταμπού έχουν γκρεμιστεί. Οι γονείς αποφασίζουν να της μιλήσουν. Θα έχει την αμέριστη υποστήριξη τους στο δύσκολο ταξίδι της μετάβασης. Όταν κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας, η μικρή τους εξηγεί ότι αισθάνεται μια χαρά με το φύλο της. Δυσφορεί, όμως, με την ανθρώπινη φύση της. Θέλει να γίνει transhuman, να ξεκινήσει, δηλαδή, τη μετάβαση της προς ένα άλλο ον που θα γεννηθεί από τη συνάντηση της ανθρώπινης φυσιολογίας με την τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη. Οι γονείς τρελαίνονται. Αντιδρούν λες και βρίσκονται στα ’80ς, μπροστά στο coming out του gay γιου τους. Φαντάζομαι ότι αρκετοί από σας συμφωνείτε μαζί τους. Ένας transhuman ενδεχομένως να σας προκαλούσε φόβο, απέχθεια, όπως και δεκάδες ηθικά ερωτήματα. Α, ναι, ειδικά η ηθική περί ανθρώπινης φύσης είναι ένα ζήτημα. Διότι ως συζήτηση κρατάει εδώ και κάτι αιώνες, αλλά διστάζει να αλλάξει θέμα. Όσοι, όμως, αντιδρούν στην ιδέα των μηχανικά εξελιγμένων όντων, αν ζούσαν στον 18ο αιώνα θα δυσφορούσαν στην ιδέα ενός ανθρώπου με φακούς επαφής για να βλέπει καλύτερα, εμφυτευμένο ακουστικό για τη βελτίωση της ακοής, βηματοδότη που υποστηρίζει την καρδιακή λειτουργία, τεχνητά άκρα και στο χέρι ένα smartphone που επεκτείνει στο άπειρο τα όρια συγκεκριμένων εγκεφαλικών λειτουργιών.
Τέλος πάντων, επειδή δεν θέλω να υποπέσω σε spoilers, το κοριτσάκι έκανε μία επέμβαση. Εμφύτευσε στο νευρικό της σύστημα συνθετικούς νευρώνες που της έδιναν όχι μόνο συνεχή πρόσβαση στο δίκτυο, αλλά δυνατότητες πολύ πέρα από αυτές που χορηγεί η χρήση συμβατικών υπολογιστών. Τα υπόλοιπα δείτε τα στη σειρά. Αν βαριέστε να δείτε σειρά, ρίξτε μια ματιά στην περίπτωση του Νιλ Χάρμπισον, του τύπου που έχει φυτέψει στο κρανίο του μία κεραία από την οποία παίρνει πληροφορίες μεταφρασμένες σε ηχητικά κύματα. Όχι πώς δεν είχε και αυτός τα προβλήματα του. Για κάποιο διάστημα δεν του ανανέωναν το βρετανικό διαβατήριο επειδή η φωτογραφία με την κεραία στο κεφάλι δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή. Τελικά οι αρχές δέχτηκαν την κεραία ως μέλος του σώματος. Αν ρίξετε μία ματιά στα projects που τρέχουν τώρα με αντικείμενο την εξέλιξη της ανθρώπινης φυσιολογίας μέσω της τεχνολογίας, θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα. Είτε θα έχετε εντυπωσιαστεί, είτε θα έχετε τρομάξει. Όμως σε αυτά τα πράγματα, από τη στιγμή που μπορεί να γίνει κάτι, τότε θα γίνει. Σε τριάντα χρόνια το κινητό σας τηλέφωνο μπορεί να αποτελείται από φακούς επαφής και ένα ακουστικό ενσωματωμένο στο αφτί ή, ακόμα καλύτερα και ακριβότερα, με ένα εγκεφαλικό εμφύτευμα που θα επεκτείνει απεριόριστα τη μνήμη και τις υπολογιστικές δυνατότητες του νου.
Αν ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωση, ο άνθρωπος κάνει κάτι πολύ πιο προχωρημένο: φτιάχνει μία καινούργια μορφή ζωής παίρνοντας στοιχεία από την εικόνα του, εμβαπτισμένα στη γνώση και στην τεχνολογική εξέλιξη. Αυτό δεν είναι τρομακτικό. Είναι ένα θαύμα. Στο τέλος του δρόμου είναι βέβαια η αθανασία με την πλήρη μεταφορά της συνείδησης σε μηχανικό περιβάλλον. Με μία κρίσιμη λεπτομέρεια. Το ζητούμενο είναι να γίνει cut and paste της συνείδησης. Αν γίνει copy and paste, θα είναι απλώς σαν να έχουμε μία ομιλούσα φωτογραφία.
