Tι θα συνέβαινε αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί αλλιώς; Η διπλή νίκη Μητσοτάκη, η ανάδειξη της Εφης Αχτσιόγλου στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, η θριαμβευτική επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, η ελληνική παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και η κατάκτηση του Euro από τη Σκωτία, αφήνουν πίσω τους μία συναρπαστική χρονιά.
Με όρους κινηματογραφικού θεάματος, το 2020 ήταν ένα blockbuster. Αν μπορούσαμε να βγούμε από τον ρόλο του κομπάρσου και να πάρουμε τη θέση του θεατή, τότε θα βλέπαμε τη χρονιά που φεύγει ως ένα σπουδαίο, πολύχρωμο show της παγκοσμιοποίησης. Ασφαλώς το 2020 έχει το πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ, λόγω της θριαμβευτικής επανεκλογής του. Ωστόσο έχει και τα δεκάδες χιλιάδες πρόσωπα από όλο τον κόσμο που εμφανίστηκαν στις οθόνες του Τόκιο, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι selfies των ανθρώπων και η ταυτόχρονη χρήση του app που άναψε την ολυμπιακή φλόγα μας θύμισαν ότι ποτέ στην Ιστορία δεν βρεθήκαμε τόσο κοντά ο ένας στον άλλον. Στην Ελλάδα, βέβαια, η διπλή εκλογική αναμέτρηση έδωσε στη χρονιά το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αν όμως θέλουμε να κοιτάξουμε προς το μέλλον, τότε θα κρατήσουμε το συγκρατημένο χαμόγελο της Έφης Αχτσιόγλου τη βραδιά που διαδέχθηκε τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι ότι το 2020 ξεκίνησε στις 21 Νοεμβρίου 2019, όταν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας έφτασε το email από το Πεκίνο, με το οποίο η Κίνα ενημέρωνε εγκαίρως για την εμφάνιση του ιού στην πόλη Γιουχάν. Πώς, αλήθεια, θα είχε κυλήσει αυτή η χρονιά αν ο πλανήτης δεν έθετε την Κίνα σε υγειονομική καραντίνα; Ναι, βέβαια, η Δύση υπέστη σοκ παρακολουθώντας, από απόσταση ασφαλείας, τους Κινέζους να παραβιάζουν κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκειμένου να περιορίσουν τον ιό. Όμως από την άλλη, στο οπλοστάσιο της ανθρωπότητας δεν υπάρχει κανένα σενάριο για την αντιμετώπιση μίας παγκόσμιας πανδημίας. Υπολογιστικά μοντέλα δείχνουν ότι αν ιός είχε βγει από τα σύνορα της Κίνας, θα σκότωνε τουλάχιστον δύο εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι, περίπου, σαν ένας μετεωρίτης να πέρασε ξυστά από τη Γη, παρασύροντας στο Διάστημα ερωτήματα που δεν θα απαντηθούν ποτέ. Αν, λοιπόν, συνθέσουμε το φωτογραφικό άλμπουμ του 2020, ποιες είναι οι εικόνες που θα τοποθετούσαμε στο εξώφυλλο;
Στο ελληνικό κομμάτι θα ξεκινούσαμε με την υποδοχή της Έφης Αχτσιόγλου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μαξίμου, μετά την ανάδειξή της στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν η επικράτηση Μητσοτάκη στη διπλή εκλογή του καλοκαιριού ήταν αναμενόμενη, η ανάληψη της ηγεσίας από την Αχτσιόγλου ήταν αναπόφευκτη. Βέβαια οι αβρότητες και τα συγκαταβατικά χαμόγελα έδωσαν γρήγορα τη θέση τους στην έντονη αντιπαράθεση ρουτίνας, ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν και πόσο θα αποδώσει το face lifting του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε υπάρχουν πλέον και οι «κύκλοι της Λαυρεωτικής». Τι σημαίνει αυτό; Πρώτα θα το μάθει η Αχτσιόγλου και μετά οι υπόλοιποι.
Στην πρώτη σελίδα του φωτογραφικού άλμπουμ τοποθετείται και η ελληνική παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η ελληνική αποστολή να ανοίγει την παρέλαση με σημαιοφόρο τον Γιάννη Αντεντοκούνμπο, τον (υπέρ)άνθρωπο που οδήγησε την εθνική ομάδα στο χάλκινο μετάλλιο. Πανηγυρίσαμε τα χρυσά μετάλλια του Τσιτσιπά και της Κατερίνας Στεφανίδη. Παιδιά που δεν ζουν στην Ελλάδα, όμως υψώνουν το όνομα και τη σημαία της στις κορυφές του κόσμου. Η σύγχρονη εκδοχή του οικουμενικού ελληνισμού. Η ελληνική παρουσία ήταν η καλύτερη, μετά τους Αγώνες της Αθήνας. Και σημειώθηκε στους πιο εντυπωσιακούς, στους επιβλητικότερους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώθηκαν ποτέ, εκεί όπου οι επιδόσεις των αθλητών συναντήθηκαν με τεχνολογίες πέρα από τα όρια του νου. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε μία ανάρτηση για την Ελλάδα που στέκεται ανταγωνιστικά στους στίβους της νέας εποχής. Υπερβολικά αισιόδοξη, αλλά, από την άλλη, η ελπίδα γεννιέται μέσα από το όραμα. Τι άλλο κρατάμε από το ελληνικό 2020; Tη μεγάλη πρόοδο στα ελληνοτουρκικά, μετά και την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα. Το ρεκόρ στις τουριστικές αφίξεις, με τη λαοθάλασσα που μας έδειξε το drone πάνω από την Οία, ένα απόγευμα του Αυγούστου. Τη βία στα Πανεπιστήμια. Την ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας πάνω στο σχέδιο του Μεγάλου Περιπάτου.
Η φωτογραφία του Ντόναλντ Τραμπ να φτύνει την κάμερα του CNN το βράδυ της επανεκλογής του είναι, φυσικά, το στιγμιότυπο της χρονιάς που φεύγει. Η καθολική επικράτηση του (ακόμα και στην Καλιφόρνια!) επιβεβαιώνει τη μεταστροφή της αμερικανικής κοινωνίας. Επίσης η εικόνα των ρωσικών αρμάτων στο Μινσκ της Λευκορωσίας μας θυμίζει ότι ο κόσμος μας γίνεται πιο κυνικός, παραμερίζοντας τα προσχήματα. Από την άλλη, η επιτυχής ολοκλήρωση του Brexit, η ειρήνευση στη Λιβύη και η πρόοδος στη Μέση Ανατολή, μας έδειξαν ότι η αποφασιστική βούληση μπορεί να υπερβεί τις αγκυλώσεις ετών. Και η κατάκτηση του Euro από τη Σκωτία ανέδειξε την έκσταση της έκπληξης. Αλλά, αλήθεια, έγινε ο κόσμος καλύτερος το 2020; Η αληθινή ανασκόπηση θα γίνει από σας. Μπορεί όλοι να μοιραζόμαστε τον ίδιο κόσμο, όμως ο καθένας ζει σε έναν δικό του.
