Μία μέρα στο πρωινό ζάπινγκ μπορεί να ακούσετε εμβατήρια. Μην ανησυχήσετε, απλώς ο αρχισυντάκτης θα έχει έμπνευση. Όταν σβήσει το πλάνο και τα πλοία του στόλου μας χαθούν στο τηλεοπτικό μαύρο, θα εμφανιστεί το πάνελ με τους ειδικούς. Θα ακολουθήσει γεωπολιτική ανάλυση σε συσκευασία τηλεοπτικού σποτ. Με σλόγκαν και απλοποιήσεις. Και μόνο δύο χρώματα, άσπρο και μαύρο. Αυτά τα θέματα είναι τόσο πολύπλοκα, που δεν γίνεται να παρουσιαστούν αλλιώς στην κοινή γνώμη. Και όσο σοβαρεύουν, τόσο μεγαλώνει και το φορτίο του λαϊκισμού που μεταφέρουν.
Ασφαλώς οι ειδικοί των πάνελ θα αναπτύξουν επιμέρους πτυχές, θα ανασύρουν ιστορικά προηγούμενα και θα κοιτάξουν προς το μέλλον όπως ο σκακιστής αναλύει την παρτίδα. Ωστόσο η ουσία παραμένει ίδια. Αν αποφλοιώσεις το φρούτο, αυτό που καταπίνει ο τηλεθεατής έχει πάντα την ίδια γεύση: οι Τούρκοι προκαλούν και εμείς πηγαίνουμε προς τις Θερμοπύλες. Στη βάση του είναι σωστό. Αλλά παραμένει αφοπλιστικά απλό. Σαν να έχεις μπροστά σου τη Μόνα Λίζα και να βλέπεις μόνο μία συμπαθητική κυρία.
Στα πάνελ συμμετέχουν και πολιτικοί. Μέχρι να μεσημεριάσει θα βγουν και στα ραδιόφωνα. Υπάρχει ένα άγραφο αξίωμα που ορίζει ότι οι πατριωτικοί τόνοι ανεβαίνουν όσο ο πολιτικός απομακρύνεται από τον πυρήνα της εξουσίας. Λογικό. Τα κόμματα εξουσίας αναζητούν επιχειρήματα, τα μικρότερα ψάχνουν ατάκες. Όμως στα εθνικά, λίγο ως πολύ, τα βρίσκουν μεταξύ τους. Άπαντες στοιχίζονται πίσω από το εθνικό δόγμα του «αδιαπραγμάτευτου», απλώς κάποιοι θα ρίξουν και καμιά φουστανέλα πάνω τους.
Στην άλλη άκρη του πάνελ βρίσκονται οι δημοσιογράφοι. Με εκφράσεις-κλισέ, αγορασμένες από το ίδιο μαγαζί που ψωνίζουν και οι συνάδελφοι του αθλητικού. Οι Τούρκοι παραληρούν και το φινάλε προβλέπεται χιτσοκικό. Υπάρχουν δε δημοσιογράφοι που καθημερινά σηκώνουν το δάχτυλο και διορθώνουν τον ποιητή: αληθές είναι το εθνικό.
Διακατέχομαι όχι από μερική, αλλά από πλήρη άγνοια για τον τρόπο με τον οποίο όλο αυτό θα τουμπάρει, έτσι και πάμε σε διάλογο ουσίας με την Τουρκία. Δεν με απασχολούν τα μέσα και οι δημοσιογράφοι -εμείς ξέρουμε από τούμπες. Σκέφτομαι τον τηλεθεατή που θα ξυπνήσει ένα πρωί και στη θέση του πάνελ θα δει τηλεμάρκετινγκ με συσκευές για απαλό μασάζ.
