Ο Βασίλης Στίγκας είναι ο πρόεδρος των «Σπαρτιατών». Οταν ερωτάται για τη σχέση του με τον Ηλία Κασιδιάρη θυμίζει τύπο που τον τσάκωσαν τυλιγμένο με το σεντόνι σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής και σου λέει ότι δεν είναι αυτό που νομίζεις. Προφανώς το ξέρει και ο ίδιος ότι είναι γελοίο, δεν τον πιστεύει κανείς. Ωστόσο δείχνει να το απολαμβάνει. Αν τον παρατηρήσεις προσεκτικά, ίσως διακρίνεις ένα υποδόριο χαμόγελο που μετά βίας μένει πίσω από τα δόντια. Το απολαμβάνουν και οι οπαδοί του κόμματος στα social media. Ξεγέλασαν το σύστημα και τώρα μπορούν να του βγάζουν τη γλώσσα από τα έδρανα της Βουλής. Aυτός είναι και ο λόγος που ψήφισαν τους «Σπαρτιάτες». Για να σηκωθούν όρθιοι, να φέρουν τα χέρια στην ανάταση και να τα κατεβάσουν, παραλλήλως, με δύναμη προς το καβάλο, αναφωνώντας κάτι με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Και εσύ μένεις με την απορία. Τι έκαναν οι δικαστές στον Αρειο Πάγο όταν παρέλαβαν προς εξέταση τους συνδυασμούς του κόμματος; Δεν κατάλαβαν ότι πρόκειται για τους ίδιους υποψηφίους που είχε τοποθετήσει και ο Κασιδιάρης στα ψηφοδέλτια των «Ελλήνων»; Το μόνο που έλειπε ήταν το πρόσωπο του κατάδικου μέσα στην περικεφαλαία, στο λογότυπο του κόμματος. Δυστυχώς οι δικαστές είναι σοβαροί, πολυάσχολοι άνθρωποι και δεν διαθέτουν χρόνο για σκότωμα στα social media. Κρίμα. Θα έβλεπαν τους «Σπαρτιάτες» αγκαλιά με χρυσαυγίτες και τις φωτογραφίες του Κασιδιάρη να συνθέτουν virtual εικονοστάσια.
Ο Στίγκας ισχυρίζεται ότι δεν έχει συναντηθεί ποτέ με τον Κασιδιάρη. Εντάξει. Εχει συναντηθεί ο εκπρόσωπος του κόμματος, που τυγχάνει και δικηγόρος του έγκλειστου. Ο Στίγκας δεν υπήρξε μέλος της Χρυσής Αυγής και δηλώνει ότι δεν συμφωνεί με τις ιδέες και τις μεθόδους της. Καταδικάζει τον ναζισμό όπως, βεβαίως, τον κομμουνισμό. Τον ενοχλεί η Μάγδα Φύσσα και αναρωτιέται γιατί κανείς δεν ασχολείται με τις μητέρες των δολοφονημένων χρυσαυγιτών. Στις δημόσιες εμφανίσεις του προσπαθεί να δείχνει μετριοπαθής, σαν να βλέπεις χρυσαυγίτη με καλούς τρόπους. Βέβαια αυτή η μετριοπάθεια ίσως δεν του επιτρέψει να αναπτύξει μία ισχυρή σχέση με τους ψηφοφόρους. Οι ψηφοφόροι θέλουν κάποιον που να δείχνει καλύτερος από αυτούς, εν προκειμένω πιο σκληρός, πιο άγριος. Ο Στίγκας δεν προσφέρεται για υποκατάστατο του Κασιδιάρη. Ομως όσο πιο μετριοπαθής γίνεται, τόσο μεγαλώνει η πλάκα. Αύριο μπορεί να τον δούμε σε κέντρο υποδοχής μεταναστών ή σε καταυλισμό Ρομά στα Λιόσια. Και ίσως κάποια στιγμή να ανακαλύψουμε ότι ο Στίγκας δεν υπάρχει και απλώς όλοι βλέπαμε τον Κασιδιάρη να παίζει video game από το κελί του.
Για να συμβεί όλο αυτό χρειάστηκε μόλις ένα tweet του Κασιδιάρη. Με ένα tweet 240.000 άνθρωποι κινήθηκαν όπως τα ηλιοτρόπια προς τον ήλιο. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ένας στους δέκα νέους, στις ηλικίες 17 και 34 ετών. Που λέτε 240.000 άνθρωποι είναι λίγοι για να σε τρομάξουν, αλλά πολλοί για να τους πάρεις στα σοβαρά. Περιηγούμαι στις σελίδες τους στο Facebook και θυμάμαι ότι μπορεί να ζούμε όλοι στον ίδιο κόσμο, αλλά ο καθένας ζει και σε ένα δικό του. Πρόκειται για ανθρώπους με τους οποίους οι περισσότεροι από σας δεν θα μπορούσατε να επικοινωνήσετε. Ανθρωποι που συντάσσουν παραληρηματικές ανορθογραφίες με κεφαλαία γράμματα, βάζουν αγίους να ευλογούν αρχαίους Ελληνες, έχουν την καρδιά και την ψυχή στην Κωνσταντινούπολη, ονειρεύονται να γευτούν λαρύγγια Τούρκων και θέλουν να αποψιλώσουν τη χώρα από μετανάστες. Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος Στίγκας ανησυχεί για την ποιότητα της δημοκρατίας, καταγγέλλοντας το ακροδεξιό παρελθόν του Βορίδη.
Ωστόσο το πρόβλημα με τους Σπαρτιάτες δεν βρίσκεται στα κοντοκουρεμένα κεφάλια και στις αναρτήσεις που στάζουν χολή και τσικνισμένο λίπος. Δεν είναι ούτε στις άναρθρες κραυγές από στόματα που βγάζουν αφρούς. Το πρόβλημα είναι στην καζούρα που μας κάνει ο Κασιδιάρης με όλη αυτήν την παρέα. Εννοείται ότι όλοι αυτοί δεν συνιστούν απειλή για το πολίτευμα.Οι σβέρκοι τους είναι τόσο χοντροί, που η καρπαζιά τους βρίσκει εύκολα. Για αυτό και δεν χρειάζονται δικαστικά μέτρα για να πεταχτούν έξω από τη Βουλή. Οταν ξυρίζεις κόντρα την τρίχα, αυτή πετιέται πιο άγρια, πιο δυνατή. Κάποια στιγμή θα σφαχτούν μεταξύ τους, θα ξεκατινιαστούν, θα σβήσουν. Αλλά και να υπάρχουν, δεν πρόκειται να προκαλέσουν τίποτα περισσότερο από την αισθητική μας.