Ο άνθρωπος μας εδώ και χρόνια δίνει στα social media τον τίμιο αγώνα για τα ιδανικά της Αριστεράς. Ομως από τότε που έσκασε η υπόθεση Γεωργούλη, αισθάνεται μία πικρή γεύση στο στόμα
Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή αν και, εδώ που τα λέμε, ο άνθρωπος μας δεν πληρώνεται για αυτό που κάνει. Του αρκεί η ικανοποίηση από τη διάδοση των απόψεων του σε ευρύ ακροατήριο. Εντάξει, «τρέχει» δέκα λογαριασμούς στο twitter. Με ευφάνταστα ονόματα. Τα τέσσερα είναι γυναικεία, τα τρία ανδρικά και τα άλλα τρία σου επιτρέπουν να κάνεις εικασίες. Ναι, δίνει τη μάχη του στο ψηφιακό χαράκωμα για να φύγει η χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών. Φράγκο δεν έχει βγάλει. Πρώτον επειδή είναι αριστερός και γνωρίζει ότι οι ιδέες δεν αγοράζονται. Και δεύτερον επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τέτοια πράγματα. Αριστεροί είναι. Εχουν αξίες. Και ήθος. Αλλά και τον ίδιο αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς ταίριαξαν τα χνώτα τους όταν βρέθηκαν στο ίδιο μπαρ και έπαιζαν βελάκια με στόχο τον Μητσοτάκη. Προς Θεού, δεν μπορείς να τον θεωρήσεις τρολ. Θυμώνει με κάτι τέτοια. Είναι ένας ευαισθητοποιημένος, θυμωμένος πολίτης αριστερών πεποιθήσεων που δίνει τον ωραίο, τον τίμιο αγώνα στην κοινωνική δικτύωση. Και όπως συνηθίζει να λέει, δεν είναι ανώνυμος. Είναι ψευδώνυμος. Εχει διαφορά. Και αν δεν την καταλαβαίνεις τράβα να ρωτήσεις να μάθεις, δεν θα κάτσει να σου την εξηγήσει ο ίδιος. Ασε που αν καταγγείλεις το καθεστώς Μητσοτάκη επωνύμως θα σε ταράξουν στις αγωγές, θα σε κυνηγήσει η ΕΥΠ και μετά θα αναλάβουν τα πετσωμένα μέσα να σε διασύρουν. Περνάει, λοιπόν, τη μέρα του μπροστά σε δύο υπολογιστές με πολλά παράθυρα ανοιγμένα, να αντιστοιχούν στους λογαριασμούς που διατηρεί. Και εδώ και τέσσερα χρόνια έχει σκάψει πέντε πληκτρολόγια με τα δάχτυλα. Τη Μαρέβα την πήγε καροτσάκι μέχρι το Παρίσι, στο σπίτι του Βολτέρου. Πένθησε έξι φορές θείες και θείους πήγαν από COVID επειδή δεν βρήκαν κρεβάτι στην Εντατική. Και το υπόλοιπο σόι, αυτό που επέζησε, πήγε να πεθάνει από το κρύο επειδή δεν είχε να πληρώσει το ρεύμα. Ο άνθρωπος μας ανακάλυψε και τη γιαγιά στο Κερατσίνι που της ήρθε τρία χιλιάρικα λογαριασμός και πούλησε ακόμα και τα στέφανα, από τον γάμο της με τον παππού που έφαγε τα νιάτα του στα ξερονήσια -παλιός αριστερός βλέπεις, τον κυνήγησαν οι πολιτικοί πρόγονοι του Μητσοτάκη. Αλλά τον μεγάλο αγώνα τον έδωσε με τον Λιγνάδη. Εχει γράψει τόσες φορές το #NΔ_βιαστές και #ΝΔ_παιδεραστές που σκέφτεται να τα χτυπήσει τατουάζ. Πήγε να κάνει και ωραία κατάσταση τότε με τον Μίχο και το κορίτσι από τον Κολωνό, αλλά αποκαλύφθηκε ότι ήταν και ένας σύντροφος (στον κοινό αγώνα) ανάμεσα στους πελάτες και αναγκάστηκε να το μαζέψει.
Και έρχεται και σκάει η υπόθεση Γεωργούλη. Πάνω που μύριζε ακόμα το #NΔ_δολοφόνοι για τα Τέμπη. Δύσκολη κατάσταση, αλλά δεν αισθάνθηκε καθόλου μόνος. Μπορεί να τον μπέρδεψαν για λίγο η Πόπη, ο Παπαδημούλης και ο Κούλογλου, αλλά τα πράγματα μπήκαν σε μία σειρά. Πρώτα με το ακλόνητο επιχείρημα για τον Αλέξη που δεν έχει ανάγκη να την πέσει σε καμία. Το παλικάρι τραβάει τις γυναίκες όπως η λάμπα τα κουνούπια. Μετά είναι και η πολιτική προέλευση της καταγγέλλουσας. Τα έγραψε και ο Στέφανος ο Χίος -μην τον απορρίπτουμε πάντα, λέει και μερικές αλήθειες. Και αν την έβαλε ο Ανδρουλάκης; Μια χαρά τα είπε και ο σύντροφος Μπιμπίλας. Τώρα τα θυμήθηκε η λεγάμενη; Ας μην κατασπαράξουμε τον Αλέξη χωρίς να έχουμε πλήρη γνώση των γεγονότων. Και εδώ που τα λέμε, αν όντως υπήρχε θέμα θα είχαν βγει οι γυναίκες influencers και εκείνες που έδωσαν πνοή στο Metoo για να αναρτήσουν το «Εγώ σε πιστεύω αδελφή μου». Δεν εμφανίστηκε καμία. Κάτι λέει και αυτό. Και κάπου εδώ βγήκε στον άνθρωπο μας ένα τεράστιο γαμώτο. Χάθηκε ο κόσμος να ήταν ο Αλέξης δεξιός; Τώρα η Ραλία θα τραγουδούσε μαζί με την Τσανακλίδου στα Προπύλαια, σε συναυλία-πακέτο με τον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού. Θα είχαν πάει οι συλλογικότητες στο σπίτι του να πετάξουν τρικάκια και να γράψουν στους τοίχους. Εχει σιωπήσει και ο Παύλος ο Πολάκης αν και μπορεί να μην έφτασαν τα νέα στα απάτητα βουνά της Κρήτης. Και σιγά μη θωρεί ο Παύλος τα μικρά και τα ποταπά. Ο άνθρωπος μας αισθάνεται μία πικρή γεύση στο στόμα. Δεν το ξέρει, αλλά είναι η γεύση από το δηλητήριο που σερβίριζε ο ίδιος για χρόνια. Θα βάλει μια καραμέλα για τον Μητσοτάκη στο στόμα και θα του περάσει.
