ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ

Το δικαίωμα σε μία νέα ιστορία ζωής

Η Καρολάιν είναι το μεγάλο, τραγικό θύμα. Δεν είναι όμως το μοναδικό. Το παιδί που απέκτησε με τον δολοφόνο της έχει μπροστά του μια ζωή σπαρμένη με τραύματα και τρομακτικές απαντήσεις. Είναι επίσης οι γονείς της που έχασαν το κορίτσι τους και ίσως βασανίζονται από ερωτήματα, επιστρέφοντας στα χρόνια που ξεκίνησε η σχέση του με τον πιλότο. Και, φυσικά, είναι και η οικογένεια του δράστη. Οι γονείς του θα αναρωτηθούν τι δεν έκαναν σωστά, θα σταθούν στο πλευρό του γιου τους με κατεβασμένο το κεφάλι και τα μάτια κλειστά, να μη συναντήσουν τα βλέμματα του κόσμου.

Όμως προηγείται το παιδί. Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα αν η πιο σωστή λύση για αυτό θα ήταν να υιοθετηθεί, ει δυνατόν στο εξωτερικό. Ας πούμε ότι συναινούν όλοι και το δικαστήριο αποφασίζει το παιδί να τεθεί υπό κρατική μέριμνα με τελικό προορισμό την υιοθεσία. Το παιδί δεν θα μάθει ποτέ την αληθινή ιστορία της μικρής ζωής του, θα έχει την ευκαιρία να γράψει μία καινούργια από την αρχή. Και τι είναι, στα αλήθεια, σημαντικότερο; Το δικαίωμά σου να γνωρίζεις την αλήθεια ή μία ευκαιρία για να γλιτώσεις από το τραύμα; Απευθύνθηκα αρμοδίως, σε θεσμικό παράγοντα, ρωτώντας αν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Μου απάντησε ότι το θέμα δεν είναι αν υφίσταται νομικός τρόπος, αλλά αν η Πολιτεία έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει και να σβήνει την ιστορία της ζωής σου, αγνοώντας και τη γραμμή του αίματος. Υπάρχουν, άλλωστε, πάρα πολλά παιδιά που, μεγαλώνοντας, θα βρεθούν μπροστά στο σκληρό πρόσωπο της αλήθειας.

Πέρα από την ηθική διάσταση του ερωτήματος, είναι και οι παππούδες του παιδιού που θα υφίσταντο ένα συναισθηματικό ακρωτηριασμό, ενώ ας μη λησμονούμε ότι έχει και ο πατέρας του δικαιώματα. Η Πολιτεία μπορεί να του αφαιρέσει την επιμέλεια, αλλά είναι αμφίβολο αν δύναται, νομικά και ηθικά, να εξαφανίσει το παιδί από τα μάτια του. Ωστόσο το κεντρικό ερώτημα παραμένει: μπορούν οι συνθήκες στις οποίες θα μεγαλώσει αυτό το παιδί να του εξασφαλίσουν υγιή ψυχική εξέλιξη; Είναι ένα παιδί που το γνωρίζει όλη η χώρα. Με όνομα και επίθετο. Σε όλη του η ζωή, όταν συστήνεται, θα πέφτει επάνω σε ανθρώπους που γνωρίζουν την ιστορία, θα θυμούνται το δράμα με όλες τις λεπτομέρειές του. Και όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό.

Ενδεχομένως να είναι και το πιο σωστό. Η Μοίρα είναι ισχυρότερη της βούλησης και της επιθυμίας των ανθρώπων. Και κάπως έτσι, στεκόμαστε όλοι ανήμποροι ή άβουλοι μπροστά στο ερώτημα: πώς θα μεγαλώσει αυτό το παιδί; Και, κυρίως, τι άνθρωπος θα γίνει;

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ...

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΕ TAGS