Αν η πολιτική ήταν το ίδιο σοβαρή με το ποδόσφαιρο, θα υπήρχε η δυνατότητα για μεταγραφές από το εξωτερικό. Και ένα κόμμα θα μπορούσε να φέρει κάποιο μεγάλο όνομα, έμπειρο στη διακυβέρνηση, με παραστάσεις από τη διεθνή σκηνή και νικηφόρες εκλογικές αναμετρήσεις στο παλμαρέ του. Η Ελλάδα θα ήταν ελκυστικός προορισμός, καλύτερος από την Αραβία που, ούτως ή άλλως, έχει πολιτική με διαφορετικούς κανόνες. Σχετικά μικρή χώρα, με έναν από τους πιο σοφούς και έξυπνους λαούς του κόσμου που διψάει για σοβαρή πολιτική. Θα άνοιγε το ΠΑΣΟΚ τα ταμεία του και θα έκανε κρούση, ας πούμε, στον Ομπάμα. Τεράστιο όνομα, θα γέμιζε το αεροδρόμιο με πράσινες σημαίες. Δοκιμασμένος, με γνώση της ευρωπαϊκής σοδιαλδημοκρατίας και αέρα υπεροχής έναντι των αντιπάλων του. Απλώς θα υστερούσε έναντι του Κασσελάκη στη χρήση της αγγλικής. Κανένας δεν μιλάει καλύτερα αγγλικά από τον Στέφανο.
Δυστυχώς αυτό είναι αδύνατο να συμβεί. Η πολιτική είναι σαν το ποδόσφαιρο των ερασιτεχνικών κατηγοριών. Παίζουν μόνο Ελληνες. Για αυτό και πολύ συχνά, είτε βλέπεις ντέρμπι μεταξύ χωριών, είτε παρακολουθείς κοινοβουλευτική συζήτηση, ο δείκτης ποιότητας παραμένει ίδιος. Επίσης όλοι αυτοί θέλουν μία μπάλα ο καθένας. Ετσι παίζεται η πολιτική. Δεν μπαίνεις για κανέναν άλλον εκτός από την πάρτη σου. Οποιος ισχυρίζεται ότι το κάνει για το καλό της πατρίδας, ας πάει να φτιάξει μια ΜΚΟ. Στην πολιτική κυκλοφορείς με το μαχαίρι στα δόντια. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, εξελίσσονται δύο παράλληλες ιστορίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Ενα δράμα και μία κωμωδία. Το δράμα παίζεται στο ΠΑΣΟΚ και η κωμωδία πλέκεται από τις προτροπές για συνένωση των κομματιών του χώρου προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη.
Στο ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι σαν βυζαντινός αυτοκράτορας που κινδυνεύει να δολοφονηθεί στον ύπνο του. Ασφαλώς, αν το επιθυμεί, έχει κάθε δικαίωμα να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος μέχρι να εκπνεύσει και η τελευταία καταστατική προθεσμία. Μόνο που τότε δεν θα έχει μείνει κόμμα. Αρα, δυστυχώς, η επιλογή είναι να μη μείνει ο Ανδρουλάκης. Θα έρθει κάποιος άλλος. Υπάρχει λογικός άνθρωπος που πιστεύει ότι ο νέος ηγέτης θα έχει τη διάθεση να βάλει τα αβγά του στο ίδιο καλάθι με τον Κασσελάκη ή να πίνει καφέ με τη Ζωή συζητώντας το μέλλον της προοδευτικής παράταξης; Οχι βέβαια! Ο νέος ηγέτης θα βάλει τη σανίδα του πάνω στο κύμα της δυναμικής που θα αναπτυχθεί από την εκλογή και θα ανοίξει το πανί με προορισμό τη δεύτερη θέση. Μόνος, ήσυχος, παντοδύναμος, πρώτος στο χωριό του και, μεταξύ μας, εν δυνάμει κυβερνητικός εταίρος του Μητσοτάκη. Και αν ο «προοδευτικός κόσμος» τον πιέζει για σύμπραξη με τους άλλους, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από το να υπενθυμίζει δηλώσεις του Κασσελάκη. Ειδικά εκείνη στην οποία ο πρόεδρος αναφέρεται «στα στελέχη που θα περιβάλλουν τον εαυτό του», όταν έρθει η ώρα να κυβερνήσει. Δεδομένων των συνθηκών, αν είσαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ γνωρίζεις ότι είναι πιο πιθανό να γευτείς εξουσία αν πορευτείς μόνος, παρά αν συνεταιριστείς με τον Κασσελάκη.
Πάμε και στην κωμωδία, δηλαδή σε όσα υποτίθεται ότι εξελίσσονται στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Σήμερα η δήλωση για παγκόσμια ειρήνη και αφοπλισμό ακούγεται πολύ πιο σοβαρή από τις προτροπές διαφόρων για συνένωση δυνάμεων, εκλογική σύμπλευση και συγκρότηση μίας μεγάλης προοδευτικής παράταξης. Συγνώμη, αλλά πώς θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Θα συγκλίνουν και θα ζητήσουν από τη βάση να εκλέξει υποψήφιο πρωθυπουργό; Ας πούμε ότι το δέχεται ο νέος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ και σε μία έκλαμψη σοσιαλδημοκρατικού μεγαλείου αφήνει στην άκρη όσα θα μπορούσε να κερδίσει μόνος του. Δεν θα τους μείνει ούτε τρίχα στην κεφαλή από το ξεμάλλιασμα που θα ακολουθήσει. Οι προτροπές των απόμαχων (συγγνώμη, έτσι τους βλέπω), όπως ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Αλέξης Τσίπρας, είναι προσχηματικές. Λέγονται από υποχρέωση επειδή, απλώς, πρέπει να ειπωθούν. Αλλωστε αυτή τη στιγμή, με όρους αγοράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι δύο φθαρμένα προϊόντα. Τι θα ενώσουν; Τις φθορές τους; Και η Λαμία μπορεί να συνενωθεί με τον ΟΦΗ, αλλά δεν θα διεκδικήσουν πρωτάθλημα, απλώς θα είναι η πρώτη επαρχιακή ομάδα, όπως έλεγαν παλαιά. Ας μην κοροϊδευόμαστε με αυτήν την κουβέντα. Πιο πιθανό είναι να έρθει ο Ομπάμα.
