Σκέφτηκα ότι θα ήταν υπέροχο αν οι επικεφαλής των εκλογικών συνδυασμών σχημάτιζαν ομίλους ή τυχαία ζευγάρια για debate. Η κλήρωση θα γίνει στο Ζάππειο. Αν όχι από τον πρόεδρο της Βουλής, από τηλεοπτική προσωπικότητα που απολαμβάνει εθνικής αποδοχής. Προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση για την Ελένη Μενεγάκη. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσαν να σχηματιστούν δύο όμιλοι, είτε μνημονιακών-αντιμνημονιακών, είτε δεξιών-αριστερών. Μετά θα είχαμε διασταύρωση και playoff. Όμως οι μνημονιακοί είναι λίγοι, ενώ δεν θα ήξερες και πού να τοποθετήσεις Το Ποτάμι – θα διεκδικούσε το δικαίωμα να αλλάζει συνέχεια όμιλο. Εν τέλει, τα τυχαία ζευγάρια θα ήταν μία ορθή επιλογή για την τηλεθέαση και τη δημοκρατία. Φαντάσου, ας πούμε, ένα debate Σαμαρά-Καζάκη, αίμα και άμμος. Μία αναμέτρηση Τσίπρα-Καμμένου, θανάσιμα αμήχανη. Ένα ματσάκι Πολύδωρα εναντίον Θεοδωράκη – και οι δύο θα ήθελαν διερμηνέα. Ο νικητής θα αναδεικνύετο δια televoting (1,23 ευρώ ανά τηλεφώνημα/SMS, με ΦΠΑ) με τα έσοδα να καταλήγουν σε ευπαθή κοινωνική ομάδα της αρεσκείας του. Ο Σαμαράς θα έπαιζε για σύλλογο απόστρατων καταδρομέων. Ο Καζάκης για να ξαναρχίσουν οι Πύλες του Χαρδαβέλλα. Ο Τσίπρας, για ένα υπερατλαντικό εισιτήριο του Λαφαζάνη. Ο Θεοδωράκης, για διεμφυλικά άτομα ρομά πληθυσμών – και πάει λέγοντας.
Έχει νόημα άλλη συζήτηση περί debate πέραν αυτής που κάνω τώρα εδώ; Ναι, μόνο αν επρόκειτο να συζητηθούν θέματα ευρωπαϊκής ατζέντας και μάλιστα όχι από τους αρχηγούς, αλλά από στελέχη που γνωρίζουν καλύτερα το αντικείμενο. Όμως στις ευρωεκλογές του σταυρού, ποιο στέλεχος θα βγει μπροστά και ποιο θα μείνει πίσω; Αλλά ακόμα και αν είχαμε κανονικά debate αρχηγών, τι θα προσέφεραν; Σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον ο Σαμαράς θα έλεγε για το πλεόνασμα και ο Τσίπρας για τον Χάρι Πότερ. Δύο παράλληλοι μονόλογοι που ενώνονται με μία τυπική χειραψία. Τα debate μας είναι γελοία. Και αν δεν το αντιλαμβάνεσαι όταν τα παρακολουθείς, το παραδέχεσαι όταν βλέπεις κάποιο ξένο. Ο Θεοδωράκης λέει κάτι σωστό, όταν καλεί σε debate με όρους που θα θέσει η ΕΣΗΕΑ. Όμως δεν είμαι σίγουρος αν τα καλά νούμερα στις δημοσκοπήσεις σού δίνουν και δικαίωμα συμμετοχής σε debate.
Θέλετε κάτι πιο πρακτικό; Να κάτσει ένας ανεξάρτητος φορέας -η ΕΣΗΕΑ, καλή ώρα- και να φτιάξει μία δικτυακή πλατφόρμα με είκοσι συγκεκριμένες ερωτήσεις. Και να ζητήσει από τα κόμματα σαφείς θέσεις. Εκατό λέξεις ανά απάντηση. Και όποιος πολίτης έχει κουράγιο, ας κάτσει να διαβάσει. Να πονέσει η ψυχή μαζί με τα μάτια
