Η συνάντηση επρόκειτο να πραγματοποιηθεί πριν από λίγες μέρες. Υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρίας της αλλοδαπής, που ενδιαφέρεται να επενδύσει μερικά εκατομμύρια στην Ελλάδα, είχε ραντεβού με Έλληνα υπουργό και υπηρεσιακούς παράγοντες. Και ήταν τόσο σημαντικό στέλεχος, που συνοδευόταν από τον πρέσβη της χώρας του. Το τραπέζι στρώθηκε, ο καφές ήταν ζεστός και τα κουλουράκια νόστιμα. Το στέλεχος πήρε τη θέση του, οι Έλληνες συνεργάτες άνοιξαν τα λάπτοπ και ο ξένος πρέσβης κοίταξε το ρολόι του. Ήταν όλοι στη σωστή θέση, με πρώτος και καλύτερους τους δείκτες του ρολογιού που έβλεπε ο πρέσβης. Δεν ήρθε ο υπουργός. Κάτι, λέει, του έτυχε. Ήρθε ανώτατος υπηρεσιακός παράγοντας. Που δεν ήξερε ούτε με ποιους συνομιλούσε, ούτε για ποιο λόγο έπρεπε να ξεσκονίσει τα αγγλικά του. Άσε που καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να τηλεφωνείς στο υπουργείο Εξωτερικών για να σου πουν τι αίτηση πρέπει να υποβάλλει ο ενδιαφερόμενος.
Λοιπόν δεν σκοπεύω να χαλάσω τις καρδιές μας. Καλά του έκαναν. Και λίγα ήταν. Ο τύπος εκπροσωπούσε το τοκογλυφικό κεφάλαιο που μας φόρτωσε το επονείδιστο χρέος για να αγοράσουν τη χώρα φθηνά και την αξιοπρέπεια μας κοψοχρονιά. Ας μην έρθει καμία επένδυση, το πρόβλημα μου δεν είναι εκεί. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι οι τύποι που χειρίζονται τα των επενδύσεων είναι ο καθρέφτης πάνω στον οποίο μπορείς να δεις την αφρόκρεμα της δημόσιας διοίκησης. Φοβάμαι να φανταστώ πώς ακριβώς είναι οι υπόλοιποι.
Μισό λεπτό, αφήστε το μαχαίρι στη θέση του. Δεν σας λέω για τον έντιμο δημόσιο υπάλληλο που σηκώνει τα μανίκια και το βάρος μίας καχεκτικής διοίκησης. Σας λέω για εκείνους που βρίσκονται στο επίπεδο των υψηλών στελεχών, των ανθρώπων που κάνουν μπίζνες για μας και υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον στο τραπέζι των συζητήσεων. Δεν ακούω και τα καλύτερα. Ακούω για την ανεπάρκεια, την προχειρότητα και το επίπεδο που δεν αντιστοιχεί στο ύψος των περιστάσεων. Μπορεί να έχουμε υφυπουργό για το ΕΣΠΑ. Μην είστε το ίδιο σίγουροι και για τα στελέχη. Και θέλω να σας πω ότι οι καλές προθέσεις και οι «συλλογικότητες» δεν αρκούν για να φτιάξεις κράτος. Χρειάζεσαι μάνατζερ. Καλά golden boys που κοστίζουν. Τα σιχαίνομαι και εγώ. Όμως πρέπει να τα πληρώσεις με την ευλάβεια που τα ακουμπάς στον γιατρό ψάχνοντας την ελπίδα στα χείλη του και τη σωτηρία στα μάτια του.
