Το έργο του Πικάσο πέφτει στο πάτωμα. Είναι μία εμβληματική σκηνή. Ένα μικρό big bang που υψώνει το καλλιτεχνικό έρεισμα εις τη νιοστή δύναμη. Δεν ήταν, απλώς, ένα ατυχές στιγμιότυπο. Ήταν ένα γέννημα από τη μήτρα της Μούσας. Σκεφτείτε μόνο τα χέρια που φέρουν τον πίνακα. Είναι χέρια που συνήθως κρατούν σκληρά ναρκωτικά ή όπλα και τα τοποθετούν ακριβώς στο ίδιο σημείο. Είτε πρόκειται για πρέζα, είτε για έργο τέχνης, εκεί θα τοποθετηθεί, με φόντο το brand της ΓΑΔΑ.
Αυτή η αντίθεση κρύβει μέσα της τεράστια καλλιτεχνική έμπνευση που εκρήγνυται και δια των δικτύων επικοινωνίας και διασπείρεται παγκοσμίως. Δείτε, ας πούμε, τι έγινε στα social και πώς το στιγμιότυπο της πτώσης προκάλεσε χιλιάδες αντιδράσεις, ορισμένες εξ αυτών ιδιοφυείς που αναδεικνύουν τη σημασία της φάρσας στην καλλιτεχνική έκφραση. Οι επιδέξιοι του Photoshop είχαν, κατά κάποιον τρόπο, την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τον Πικάσο. Έβαλαν, ας πούμε, ένα ποτήρι φραπέ για να στηρίζει τον πίνακα. Όλη η Ελλάδα σε μία καλλιτεχνική παραβολή. Και ο ίδιος ο Πικάσο, άλλωστε, θα έβρισκε το στιγμιότυπο σπουδαίο, μία αναβάπτισή του στον σουρεαλισμό, μία νέα γραμμή στην εξελικτική πορεία της καλλιτεχνικής του έκφρασης.
Όμως δεν είναι μόνο η έμπνευση που γεννήθηκε στα social media. Πόσοι καλλιτέχνες, αλήθεια, μπορούν τώρα να δανειστούν το στιγμιότυπο και να το ζευγαρώσουν με την έμπνευση τους; Σε λίγο καιρό θα δούμε έργα με θέμα την πτώση. Στην Tate Modern και στο ΜΟΜΑ θα παρουσιαστούν έργα εικαστικής μηχανικής με πίνακες που πέφτουν και επιστρέφουν στη θέση τους σε μία αέναη κυκλική διαδικασία έκπτωσης και ανύψωσης. Ο Banksy θα το κάνει γκράφιτι σε λονδρέζικο τοίχο, ζωγράφοι θα μεταφέρουν τη σκηνή στο μουσαμά τους, προσπαθώντας να αποδώσουν την κίνηση του έργου.
Όλο αυτό, λοιπόν, που συνέβη στη ΓΑΔΑ, ήταν μία παρέμβαση του ίδιου του Πικάσο από το επέκεινα. Έδωσε κίνηση στο έργο του και έσπειρε έμπνευση. Αν τώρα βάλουν στο ίδιο σημείο τον πίνακα με τον γέρο και το τσιμπούκι, είναι βέβαιο ότι θα αρχίσει να βγάζει καπνό.
