Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Κανένας δεν κατάλαβε ότι ζούσαν και κανένας δεν θα μάθει ότι πέθαναν.
Κρίμα, γιατί εκτός από τα λεπτά δημοσιότητας, μας αναλογεί και μία συγκεκριμένη ποσότητα δράματος.
Άλλος παίρνει μεγάλη και άλλος βολεύεται με μικρή. Αντίθετα, στο θέατρο, κανένας ρόλος δεν γεννιέται χωρίς λόγο. Μπορεί να είναι πρώτος ή δεύτερος. Πρωταγωνιστής ή κομπάρσος. Όμως, έχει ένα συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης. Εν προκειμένω, ο δραματουργός είναι πιο συνετός και οικονόμος από τον Δημιουργό. Στο θέατρο κάθε ρόλος οφείλει να εξυπηρετεί συγκεκριμένο σκοπό. Ένας δείχνει το δράμα, άλλος την αντίφαση και ο τρίτος λειτουργεί ως καθρέφτης. Κάποιος βοηθάει την υπόθεση να κυλήσει, μια φωνή θα συνδέσει τα γεγονότα και ένα χαμόγελο θα προκαλέσει χαλαρωτικό χάχανο. Τώρα θα μου πείτε ότι τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τη ζωή. Ας είναι χαοτικός ο Δημιουργός, η συγκίνηση που δίνει στο τέλος είναι η χίμαιρα που θηρεύει ο δραματουργός.
Ε, λοιπόν, αυτό που παίχθηκε χθες στη Βουλή είναι γραμμένο από θείο χέρι. Τόσο χαοτικό, όσο και υπέροχο. Αποκρουστικό, σε βαθμό που καθίσταται ενδιαφέρον και, εν τέλει, εξελίσσεται σε αριστούργημα. Και είναι τόσο μοναδικό που δεν μπορείς να το μεταφέρεις στη σκηνή ή στην οθόνη με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν μπορείς να δώσεις τις ατάκες σε ηθοποιούς, γιατί είναι αδύνατον να αντιστοιχίσεις τα αληθινά πρόσωπα σε πρωταγωνιστές. Πού να εμπιστευτείς τον Βενιζέλο; Ποια μπορεί να ανταγωνιστεί την αληθινή Ζωή Κωνσταντοπούλου; Τι πρέπει να πάρεις για να παίξεις τον Κασιδιάρη; Ποια είναι τα όρια του Άδωνη; Ο Μαρκογιαννάκης και οι υπόλοιποι δείχνουν, λίγο-πολύ, συμβατικοί. Όμως, το σύνολό τους δημιουργεί κάτι υπερβατικό. Χωρίς ειρμό και συγκροτημένο λόγο. Οι ήρωες δρουν αυτοβούλως, ανυπάκουοι ακόμα και στα στοιχειώδη της λογικής. Τραγικοί και γελοίοι, την ίδια στιγμή. Ήρωες και θύματα, αθώοι και καθάρματα.
Απολαύστε το απόσπασμα που ακολουθεί από τα πρακτικά της Βουλής. Δεν έχει συμπεριληφθεί το μνημειώδες «θηλυκός Ιαβέρης» του Βενιζέλου και το επικό «υποκείμενο ταυτόσημο του Κασιδιάρη» της Ζωής. Διαβάστε το και θα διαπιστώσετε ότι έχετε έτοιμο ένα καταπληκτικό μονόπρακτο, μία μεγάλη σκηνή από ταινία που θα μπορούσε να είναι δικαστικό θρίλερ ή σαχλοκωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου. Και αφού τελειώσετε την ανάγνωση, ελάτε να παίξουμε όλοι μαζί. Πείτε μας τι σας θυμίζει και σε ποιους ηθοποιούς θα δίνατε τους ρόλους των πρωταγωνιστών. Γρήγορα όμως, πριν τα φώτα χαμηλώσουν και το σκοτάδι κάνει τη σκηνή τους μπερντέ.
