Ο φονιάς ευνοήθηκε από νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μεταφέρθηκε σε Αγροτικές Φυλακές. Η Νέα Δημοκρατία άλλαξε τον νόμο. Και στις δύο περιπτώσεις, το κράτος δικαίου λειτούργησε καθώς πρόκειται για αποφάσεις που επικυρώθηκαν από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ήταν φωτογραφικές οι νομοθετικές παρεμβάσεις; Αν ήταν, τότε τοποθετείται ένας αστερίσκος στο πνεύμα, όχι στη λειτουργία, του κράτους δικαίου καθώς εστίασε στο πρόσωπο του κατηγορουμένου. Γα το κράτος δικαίου έχουμε όλοι το ίδιο πρόσωπο. Είμαστε ίσοι και ίδιοι.
Ο Κουφοντίνας ζητεί να μεταφερθεί, κατά τον νόμο, στις φυλακές Κορυδαλλού, εκεί που ήταν πριν την μεταγωγή του στις Αγροτικές Φυλακές. Όμως οι φυλακές Κορυδαλλού έχουν πλέον μετατραπεί σε κατάστημα υποδίκων. Έτσι μετατάσσεται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, στον Δομοκό. Από την άλλη όμως, στον Κορυδαλλό βρίσκονται και άλλα μέλη της 17Ν.
Η ιδιαιτερότητα της περίπτωσης Κουφοντίνα σου επιτρέπει να σταθείς στην υπόθεση από διαφορετικές οπτικές γωνίες και, εν τέλει, να δεις αυτό που επιδιώκεις να δεις. Μπορείς να του αναγνωρίσεις δίκαιο, μπορείς συνάμα, επικαλούμενος τη μετατροπή του Κορυδαλλού, να του χρεώσεις το άδικο.
Όμως το θέμα είναι μεγαλύτερο.
Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, η Ελληνική Δημοκρατία θα έχει στα χέρια της ένα νεκρό απεργό πείνας, κάτι πρωτόγνωρο και ανήκουστο για το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και οι εχθροί της, οι εχθροί της δημοκρατίας, θα αποκτήσουν έναν ήρωα. Ένα σύμβολο. Εναν λόγο για να λερώνουν τείχους με το όνομά του. Η θλιβερή ύπαρξη του θα αποκτήσει νόημα. Η τελευταία του ανάσα θα βγει πίσω από χαμόγελο. Θα έχει πλήξει τη δημοκρατία. Και το κράτος δικαίου.
Αν ο Κουφοντίνας μεταφερθεί στα υπόγεια Κορυδαλλού, θα ξεχαστεί. Κάθε μέρα που του απομένει, μέχρι να τελειώσει τη ζωή του εκεί μέσα, θα είναι και ένα βήμα προς τη λήθη. Αντί να γίνει σύμβολο, θα εξελιχθεί σε απολίθωμα. Και η δημοκρατία δεν θα έχει τον λεκέ που αφήνει ένα έντομο όταν το συνθλίβεις στον τοίχο σου.
Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, η επέτειος του θανάτου του θα προβάλλει κάθε χρόνο, θα μείνει ζωντανή για καιρό. Δεν συμβαίνει το ίδιο με την επέτειο θανάτου των νεκρών που άφησε πίσω του. Τους νίκησε στη ζωή. Ας μην τους νικήσει και στον θάνατο.
