Η τελευταία εργάσιμη εβδομάδα του 2020 είναι και η πιο αισιόδοξη ολόκληρης της χρονιάς. Συνήθως οι χρονιές αρχίζουν φωτεινά και τελειώνουν μέσα στον κυνισμό της πραγματικότητας. Όμως η ταυτότητα του 2020 βρίσκεται στην αντιστροφή του κανόνα. Ήρθε με κατήφεια και φεύγει αισιόδοξα.
Η εκκίνηση του εμβολιασμού στην Ευρώπη και στη δική μας γωνιά δεν μεταφέρει μόνο το νικηφόρο μήνυμα κατά της πανδημίας. Συμβολίζει εμβληματικά το θρίαμβο της γνώσης, την επιβεβαίωση του ορθολογισμού ως το μέσο με το οποίο η ανθρωπότητα πορεύεται προς το μέλλον με τελικό προορισμό την αθανασία του είδους. Βέβαια πάντα οι μεγάλες τομές αντιμετωπίζονται από κάποιους με δυσπιστία, σπέρνοντας το υβρίδιο της άρνησης. Αλλά αυτή η τριβή δεν είναι που δίνει κίνητρο και ενέργεια στη γνώση;
Το ζώδιο της εβδομάδας προσπαθεί να κοιτάξει αρκετά πιο πέρα από τα στενά της όρια. Πώς θα εξελιχθεί, αλήθεια, η εθνική επιχείρηση εμβολιασμού; Πόσοι θα προσέλθουν πρόθυμα και πόσοι θα μείνουν πίσω, είτε περιμένοντας, είτε αρνούμενοι να δεχτούν τη βελόνα στο μπράτσο; Είναι νωρίς για να γίνει πρόβλεψη, αλλά έχω την αίσθηση ότι το πρόβλημα θα έρθει από εκεί που δεν το περιμένουμε. Άκουγα έναν βουλευτή να γκρινιάζει επειδή τα μέλη της εθνικής αντιπροσωπείας δεν γνωρίζουν πότε θα εμβολιαστούν. Είναι αρκετοί οι βουλευτές που περιμένουν να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα.
Και επειδή είμαστε στην Ελλάδα, κάπου εκεί θα ξεφυτρώσει το πρόβλημα. Με εκείνους που θα βιάζονται, που θα θέλουν να παρακάμψουν την ουρά, που θα έχουν πάντα μία πειστική ιστορία για να διηγηθούν με την οποία θα αποδεικνύουν ότι ανήκουν σε ευπαθή ομάδα, ακόμα και αν δεν δικαιολογείται από το ιατρικό τους ιστορικό. Ναι, μία καλή σειρά για εμβόλιο λύνει πολλά προβλήματα, παίρνει από πάνω σου το άγχος της απειλής, σου επιτρέπει να κατεβάσεις τη μάσκα και να πάρεις μία βαθιά ανάσα. Αλλά αυτές είναι υποθέσεις που θα δοκιμαστούν στον χρόνο και στην ελληνική πραγματικότητα. Μπήκαμε στην τελευταία και στην πιο αισιόδοξη εβδομάδα μίας περίεργης χρονιάς. Προς το παρόν ας επενδύσουμε τις γιορτινές μέρες με πραγματική ελπίδα -δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Στο τέλος νικάμε.