Σε αντίθεση με τον Σαββόπουλο, που δεν ήξερε τι να παίξει στα παιδιά της Λαυρεωτικής, ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να μιλήσει με ειλικρίνεια στο λαό, ανακοινώνοντας την αγορά παραθαλάσσιας κατοικίας. Και πράγματι, δικαιώθηκε για την επιλογή του. Άλλωστε ποιοι είναι αυτοί που του κάνουν κριτική;
Σε παλαιότερους καιρούς ο λαός επαινούσε τους άνδρες που έμπαιναν στην πολιτική οικονομικά εύρωστοι και έβγαιναν καχεκτικοί. Το να πεθάνεις στην ψάθα ήταν απόδειξη αρετής. Για όλους, εκτός από την οικογένειά σου. Όμως στους κυνικούς χρόνους μας αυτά ξεπεράστηκαν. Η πολιτική αναγνωρίστηκε, επιτέλους, ως επάγγελμα όπου και αν ασκείται, στον πυρήνα ή στις παρυφές της εξουσίας. Εμμέσως το παραδέχεται και ο Ομπάμα, στο βιβλίο του. Η είσοδος στην πολιτική βελτίωσε τα οικονομικά του, επιτρέποντας την αγορά ενός καλύτερου σπιτιού για την οικογένεια. Αυτό διάβαζε και ο Αλέξης Τσίπρας τη μέρα που αποφάσισε να ανακοινώσει ότι αγοράζει μία παραθαλάσσια κατοικία στην περιοχή της Λαυρεωτικής. Θα το έλεγε με ευθύτητα. Και με την απλότητα που θρέφει την ξεχωριστή του σχέση με τον λαό.
Όταν μοιράστηκε την ιδέα με τους στενούς του συνεργάτες, είδε φρύδια να σμίγουν και κεφάλια να σκύβουν σκεφτικά. Του είπαν ότι η αγορά εξοχικής κατοικίας ενδεχομένως να σκανδάλιζε την εκλογική βάση, ανθρώπους που τα βγάζουν πέρα δύσκολα, ταλαιπωρούνται από την ανεργία. Ένα παραλιακό σπίτι, έστω και απέναντι από τη Μακρόνησο, θα προκαλέσει δυσφορία και θα υπονομεύσει το λαϊκό του προφίλ. «Θα ακούσεις και ότι φοράς γραβάτα μέσα στο σπίτι». Ο Τσίπρας τους αντιγύρισε ότι η ειλικρίνεια θα αποτιμηθεί θετικά. Εκτός των άλλων, ένας λιτός, σχεδόν κακόμοιρος τρόπος ζωής, κατά βάθος αφαιρεί κάτι από τη λάμψη και την ισχύ του ηγέτη. Αν μη τι άλλο, στην εποχή μας οι άνθρωποι ακολουθούν στα social νεόπλουτα ψώνια που κάνουν επίδειξη πλούτου. Η επιτυχία μπορεί να γεννά φθόνο, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει την ικανότητα. Ο Ιγκλέσιας των Podemos βγήκε από την πισίνα, σκουπίστηκε και μπήκε στην κυβέρνηση. «Ο κόσμος μπορεί να φθονεί τις ελίτ, αλλά στην πραγματικότητα μισεί τον θαυμασμό που θρέφει για αυτές», τους απάντησε. Μετά έβαλαν κάτω τις ενδεχόμενες πολιτικές αντιδράσεις. Μικρό πρόβλημα. Ποιος θα μιλήσει; Αυτοί που βλέπεις το «πόθεν έσχες» τους και νομίζεις ότι είσαι σε site μεσιτικής εταιρείας; Υπάρχει, αλήθεια, πρώην πρωθυπουργός που να μην έχει τον τρόπο του με τα κεραμίδια; Η κρίσιμη λεπτομέρεια συζητήθηκε στο τέλος. Και τα λεφτά; Δάνειο από φίλους. Ο Ανδρέας έχτισε το σπίτι της «Δυναστείας» με δανεικά από φίλους. Κάποιος πρότεινε ενοίκιο αντί της αγοράς. Απορρίφθηκε. Θα τους έλεγαν ότι έχουν τον κόσμο για ηλίθιο. Αγορά κατοικίας. Αποδεκτό. Είναι πρώην πρωθυπουργός και έτοιμος για τη δεύτερη φορά. Ο κόσμος καταλαβαίνει. Στην Ελλάδα ζούμε.
Πράγματι, οι αντιδράσεις από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας αντιμετωπίστηκαν με ένα σαρκαστικό «Κοίτα ποιος μιλάει!». Άλλωστε έτσι και βάλεις στη σειρά τις βίλες υπουργών και στελεχών του κυβερνώντος κόμματος παίζεις Μονόπολη. Όταν πήγε να πει κάτι η Φώφη της απάντησαν με τα περί νεποτισμού. Ο Αλέξης δεν είναι από τζάκι. Τώρα προσπαθεί να ανάψει το δικό του. Στον Βαρουφάκη απάντησαν με την «Αριστερά των σαλονιών», για «το κανίς που βρυχάται απέναντι στον λύκο». Ο Βελόπουλος και ο Κουτσούμπας δεν είπαν κουβέντα. Ίσως επειδή και οι δύο, με τον τρόπο του ο καθένας, αναγνωρίζουν την επαγγελματική φύση της πολιτικής. Έπρεπε, βέβαια, να γίνει δουλίτσα στο εσωτερικό του κόμματος. Και φυσικά στα social media.
H «Αυγή» στο κύριο άρθρο της έγραψε: «Μιλούν αυτοί που λεηλάτησαν για να χτίσουν βίλες. Φωνάζουν εκείνοι που έριξαν έναν λαό στα γόνατα για να μαρσάρουν τις Αστον Μάρτιν στον Μέλανα Δρυμό. Ξιφουλκούν τα θρασίμια που θέλουν τον αριστερό στο περιθώριο της μιζέριας, που δεν αναγνωρίζουν σε όποιον αντιστέκεται στο σύστημα το δικαίωμα να προσφέρει μία αξιοπρεπή ζωή στην οικογένειά του». Στην τελευταία παράγραφο το άρθρο απευθύνθηκε στους απλούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. «Ναι, είναι εύλογο να απορήσει το στέλεχος της βάσης, ο άνθρωπος του μόχθου. Αυτός ο άνθρωπος, όμως, αν κοιτάξει κατά πρόσωπο τον Αλέξη Τσίπρα θα δει ότι ο ηγέτης της Αριστεράς τον κοιτάζει και αυτός στα μάτια». Ένας εκδότης, φίλα προσκείμενος προς τον ΣΥΡΙΖΑ, έγραψε στο άρθρο του: «Τους ενοχλεί. Τους καίει τα μυαλά και τα σωθικά που ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει όπως αυτοί, χωρίς να λερώσει τα χέρια και τη συνείδησή του. Μισούν τον Τσίπρα γιατί στο πρόσωπό του δεν βλέπουν την αντανάκλαση τους, αλλά την τίμια, την καθαρή ματιά. Ναι, ο Τσίπρας δεν κρύφτηκε πίσω από ψηλούς φράχτες. Πήγε στη Λαυρεωτική. Και αγωνίζεται ώστε κάθε άνθρωπος να μπορεί να αποκτήσει το δικό του σπίτι στη “Λαυρεωτική”».
Έβαλε τη Λαυρεωτική σε εισαγωγικά γιατί σκέφτηκε ότι κάποιοι αναγνώστες του μπορεί να πιστέψουν ότι ο Τσίπρας σχεδιάζει να μετατρέψει την περιοχή σε αστικό κέντρο ή, εναλλακτικά, να τραβήξει τη θάλασσα ως το Περιστέρι. Το θέμα δεν τράβηξε πάνω από δέκα μέρες.
