ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ

To μήνυμα της γιορτής

Ο εορτασμός είχε μέτρο και καλαισθησία. Και ας διαφωνεί η «Αυγή» με τον κιμά γαρίδας που σερβιρίστηκε στο Προεδρικό. Αν συμφωνούσαμε όλοι σε όλα θα μας έπνιγε η πλήξη. Ήταν ένας εορτασμός μεγαλοπρεπής, όπως άρμοζε στην περίσταση. Και είναι βέβαιο ότι αν δεν υπήρχε η πανδημία, θα μας παρέσυρε η υπερβολή και θα μας κατέβαλε η κόπωση από αμετροεπείς εκδηλώσεις.

Είχε συγκίνηση, που αποτυπώθηκε στο πρόσωπο της Προέδρου όταν πέρασαν από μπροστά της τα παιδιά με τις εθνικές φορεσιές, αλλά και στα μάτια του Καρόλου, όταν κατέθεσε το στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη. Έλειπαν επίσης οι γνωστοί «μαϊντανοί», αυτός ο πληθωρισμός επισήμων στην εξέδρα που, επιτέλους, εκσυγχρονίστηκε και δεν θυμίζει λαϊκό πάλκο. Ακόμα και η περιγραφή της παρέλασης κράτησε έναν τόνο που δεν ξέφυγε στα επικολυρικά για την ανδρεία και την πολεμική αρετή των Ελλήνων. Αν θέλετε και η απουσία δηλώσεων από τους πολιτικούς αρχηγούς μετά το πέρας της παρέλασης, έδωσε ένα τόνο ομοθυμίας. Συχνά τα αυτονόητα υπογραμμίζονται δια της σιωπής.

Πάνω από όλα, όμως, ο εορτασμός εξέπεμψε ένα μήνυμα αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης μέσα στο ζόφο των ημερών. Όχι, δεν κάλυψε την τραγική εικόνα των νοσοκομείων, ούτε έκρυψε τις πληγές της υγειονομικής κρίσης. Δεν λείανε τον λόγο και το ύφος της πολιτικής αντιπαράθεσης. Θύμισε όμως ότι η Ελλάδα αντιπαρέρχεται στα δύσκολα και δικαιούται να κοιτάζει μπροστά με αισιοδοξία. Και η εκδήλωση στην Εθνική Πινακοθήκη ήταν μία εμβληματική αναφορά στην Ελλάδα που δημιουργεί έργα και αξίες με διαχρονικότητα και διεθνή εμβέλεια.

Αρκετοί είπαν ότι δεν είναι καιρός για γιορτές. Κάποιοι εξέφρασαν και επιφυλάξεις για την επιδημιολογική επιβάρυνση που, ενδεχομένως, θα προκαλούσε η παρέλαση. Σωστά, δεν ήταν δα και μία κινητοποίηση προς υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του Κουφοντίνα. Ασφαλώς και δεν είναι καιρός για γιορτές. Όμως αυτή η σύντομη ανάπαυλα, με την ψευδαίσθηση της ανάτασης, ήταν και ένα ορόσημο που οφείλαμε να τοποθετήσουμε στο ιστορικό ημερολόγιο για τις επόμενες γενιές.

Και ναι, ήταν όλα άψογα. Μετρημένα και με ελληνικό χρώμα. Την επόμενη χρονιά μπορούμε να ξαναβγάλουμε την εξέδρα με την μπλε τέντα. Να φαγωθούμε για τις μαθητικές παρελάσεις και τους σημαιοφόρους τους. Να δούμε μπαχαλάκηδες στο χώρο των παρελάσεων. Ίσως και αποδοκιμασίες προς την εξέδρα των επισήμων. Όμως θα έχουμε τον εορτασμό του 2021 να μας θυμίζει ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και καλύτερα. Εστω και αν, δυστυχώς, χρειάζεται να απουσιάζουν οι περισσότεροι από μας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ...

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΕ TAGS